Herfstlied

Zo af en toe kom je een boek tegen wat je steeds sneller en sneller gaat lezen. Herfstlied was zo’n boek voor mij en heb ik dan ook in een ruk uitgelezen. Een mooie langzame opbouw wat naar mijn inziens totaal niet storend was maar wat ik juist als zeer prettig ervaren heb. Van der Vlugt schrijft ook vanuit het perspectief van de dader wat bij mij zorgde voor onderhuidse broeïerige spanning, geweldig! Halverwege dacht ik de dader al te weten en zag het geniale ontknoping dan ook totaal niet aankomen. In mijn ogen heel wat beter dan haar vorige boek Blauw water en heb er dan ook enorm van genoten. Geef mij maar iedere week zo'n boek :-)