Onder hypnose op een raket door het verhaal

Alweer een King die, eens je het boek vastpakt, aan je handen blijft kleven. Stephen hanteert zo'n ontzettend vlotte schrijfstijl dat je haast gehypnotiseerd wordt. Het verhaal kan je zien als een opvolger van Mr. Mercedes, maar eigenlijk hoef je dat boek niet meteen gelezen te hebben om "De Eerlijke Vinder" te kunnen volgen en begrijpen.
In het verhaal maken we eerst kennis met een geïsoleerd schrijversicoon op leeftijd. Dan wordt de arme man overvallen door drie boeven, waarvan 'één superfan' het op de ongepubliceerde manuscripten gemunt heeft. De 'superfan' verbergt de buit en een jongen die evenzeer gebeten is door literatuur vindt de manuscripten. Vreemde toevalligheden hebben het "aparte" plot zeker in hun macht. Op een bepaald moment zit er een snuifje 'Shawshank Redemption' in het verhaal wanneer de boef in de gevangenis bromt... (On)rechtstreeks gaat het verhaal ook over literatuur, want T.S. Eliot, Kurt Vonnegut, D.H. Lawrence en Émile Zola zijn enkele van de (favoriete?) auteurs waar Kings personages naar verwijzen. Zoiets is een bonus, een meerwaarde. Maar we lezen Stephen King vooral voor de spanning. "Wat gaat er nu gebeuren? ", wel die vraag brandde bij mij steeds op de lippen en die vraag stuwt je ogen als een raket verder door het veerhaal.