De 100 jarige man die beter op Bali had kunnen blijven

Jonas Jonasson haalt in dit boek opnieuw de superbejaarde Allan Karlsson van stal. In het eerste deel ‘de 100 jarige man die uit het raam klom en verdween’’ vertelde Jonasson de hilarische belevenissen van Allan uit zijn verleden, waarin hij als een soort Forrest Gump door denwereldgeschiedenis struikelde en per ongeluk de loop van de geschiedenis wist te wijzigen. Daartussendoor kwamen de gebeurtenissen uit het heden, waarin Karlson nieuwe vrienden maakt en een misdadigersbende voor blijft.
De verwachtingen van dit boek waren dus hoog.
Jonasson besloot om Karlsson opnieuw van stal te halen om commentaar te geven op de recente geschiedenis, waarin hij nogal wat heeft aan te merken op alle politici. Met uitzondering uiteraard van de Zweedse: enig chauvinisme is Jonasson niet vreemd.
Karlsson ontmoet in dit boek Trump, Merkel en Kim Jong Un. En weet ondertussen kernwapens uit de handen van Noord Korea te houden. Best een leuk gegeven, maar helaas kom het me niet meer dan een flauwe glimlach ontlokken.
Waar Jonasson in het eerste boek nog weg kwam met de suggestie dat willekeurige onbekenden vaak veel belangrijker zijn voor de wereldgeschiedenis dan de ‘echte’ hotshots, wordt dat hier wat flauw, omdat de gebeurtenissen waarover hij verteld nog volop in ontwikkeling zijn. Vaak is de geschiedenis al een stuk verder dan wat Jonasson beschrijft. En universele waarheden kon ik in het boek niet echt ontdekken.
Voor mij een afrader dus. En ik heb hierna eigenlijk ook geen zin meer in andere boeken van Jonasson.
Er zijn nog zo veel leukere boeken....