Een leuke thriller

Voor de leesclub van Vrouwenthrillers mocht ik dit boek lezen en een recensie schrijven. Hier mijn mening over het boek:

Cover:
Je ziet een vrouw in een mistige steeg met een mes in haar hand. Je ziet alleen haar contouren. De titel zie je in een rode kleur, dit zorgt voor een bepaalde spanning. Ook de zin ‘Hoe goed ken jij je moeder’ zorgt ervoor dat ik er snel in wil beginnen.

Achterflap:
Hoe goed ken jij je moeder echt?
Vijf jaar geleden werd het leven van de familie Kaakmans op zijn kop gezet door de verdwijning van de zesjarige Colin. Met moeite houden ze zich staande, tot het ondenkbare gebeurt. Langzaam begint het gezin uit elkaar te vallen.
Terwijl dochter Christina, inmiddels achtentwintig, naar de drugs grijpt vanwege een knagend schuldgevoel, begraaft vader Harm zich in zijn werk en ligt moeder Ellen dagenlang ziek op bed.
Maar er is nog iets aan de hand met Ellen. Iets vreemds. En hoe meer Christina ontdekt, hoe meer ze begint te vrezen voor haar leven.

Mening:
Het boek begint met een krantenartikel over een gruwelijke vondst in een kelder in Rotterdam. Daarmee krijg je al een donkerbruin vermoeden dat het misschien om Colin zou kunnen gaan.
Het verhaal bouwt zich gaandeweg op. Je krijgt een beter beeld hoe het gezin zich heeft gevormd na de vermissing van Colin. Je merkt dat Christina met een schuldgevoel worstelt, vader Harm werkt zich een slag in de rondte en moeder Ellen heeft vreselijke migraine-aanvallen. Daardoor ligt zij heel veel op bed.
Het is ook allemaal niet niks natuurlijk. Het zorgt ervoor dat Christina naar drugs grijpt om het allemaal aan te kunnen. Dit weet ze heel goed geheim te houden voor haar ouders en ook haar vrienden weten van niks.
Het boek is opgedeeld in hoofdstukken vanuit het standpunt van Christina (ik-vorm) en Ellen (onzijdige verteller). De hoofdstukken van Christina worden verteld in chronologische volgorde, wat lekker leest. En de hoofdstukken van Ellen beginnen in het heden, maar eindigen in het verleden. Persoonlijk vind ik dat erg onhandig, omdat je dan niet meer precies weet waar ze in het verhaal zitten. Misschien zou ik dan de data bij Ellen weghalen en alleen bijvoorbeeld ‘6 weken geleden’ erbij zetten , zodat die verwarring in data minder is.
De personen Christina en Ellen worden goed uitgediept, alleen vader Harm,Floor en Bart ( vrienden van Christina) blijven daarin achter. Dat vond ik wel jammer, want ik had hun ook graag beter leren kennen.
De schrijfstijl is erg prettig en leest makkelijk weg. De spanning bouwt zich langzaam op en op andere momenten wil je snel verder lezen om te weten hoe het verder gaat. Er wordt geen moeilijke taal gebruikt.
Er komen mooie thema’s aan bod zoals de drugsverslaving van Christina, de ontvoering van Colin en wat dat teweeg brengt binnen het gezin en psychologische problemen van Ellen.
Het verhaal zit goed in elkaar, ook zijn sommige gebeurtenissen realistisch. Daar hou ikzelf wel van, dan wordt het inlevingsvermogen groter en gaat het verhaal je passen als een handschoen.
Dus al met al een interessant boek. Het thrillergehalte was wel wat aan de langzame kant, maar met een heel goed bedacht einde.


Conclusie:
Schrijfstijl: 4

Spanning: 3

Plot: 3

Originaliteit: 4

Leesplezier: 4

Eindresultaat: 3,5 ster voor Kwelling van Tamara Geraeds