Het wordt echt mooi na de eerste 100 bladzijden

Het boek gaat over een groep mensen die op een (commerciële) expeditie gaan naar de Mount Everest. Finch gaat mee als groepsarts. Sam heeft Finch bij toeval 1x ontmoet en in een opwelling besluit hij Finch achterna te reizen naar Nepal. Finch is echter nog verliefd op Al, die ze vijf jaar eerder heeft ontmoet en hij gaat mee als leider van de expeditie. Als 1 van de expeditieleden ziek wordt, kan Sam zijn plaatsje innemen. Sam heeft echter nog wat goed te maken met de demonen uit zijn verleden en lukt het hem om daarmee af te rekenen en de top te bereiken?

Al en Finch proberen niets te laten merken van hun romance, maar het is overduidelijk dat die twee gevoelens voor elkaar hebben.

Hoog op de berg krijgt Finch enorm last van bevriezingsverschijnselen aan haar voeten en moet terug naar beneden. Al en Sam klimmen door met hun commerciële klanten, langer dan verantwoord is. Door de vertraging moeten zij samen de nacht in een geimproviseerd sneeuwhol doorbrengen. Al vriest dood en Sam en Finch moeten, terug in Amerika en Canada, de gebeurtenissen verwerken.

Bij het lezen van het eerste gedeelte dacht ik: 'wat wordt dit?' Het leek naar mijn idee iets te veel op een ordinaire chicklit, niet echt mijn favoriete genre. Het werd voor mij pas mooi/leuk/boeiend toen de expeditie echt van start ging. De gebeurtenissen tijdens de expeditie zijn levensecht beschreven en vanaf dat moment gaan de karakters zich ook ontwikkelen. Als iedereen terug is, voel je helemaal mee met de aangeslagenheid van de hoofdpersonen.