Een echte Indridason

In de zomer van 1972 wordt in de Laugardshal in Reykjavik het wereldkampioenschap schaken tussen de Rus Boris Spassky en de Amerikaanse Bobby Fischer gehouden. Het kampioenschap speelt zich af tijdens de Koude Oorlog en ook in Reykjavik zijn complottheorieën en verwijten aan de orde van de dag.

Voor Marion Briem en haar collega Albert is het kampioenschap niet het belangrijkste om mee bezig te zijn. In de bioscoop wordt de jonge jongen Ragnar Einarsson vermoord. De jongen was een filmfanaat en nam steevast tijdens zijn bezoekjes aan de bioscoop zijn taperecorder mee. Zou de jongen iets hebben opgenomen wat niet voor zijn oren bestemd was?

Dat het wereldkampioenschap schaken en de brute moord op de jongen iets met elkaar te maken, blijkt uit het bezoek van een Amerikaan en een Rus aan dezelfde bioscoop. Hoe verder het onderzoek van Marion en Albert komt, hoe meer ze verzeild raken in allerlei intriges, afluisterpraktijken en spionage. Het is aan Marion om haar krachten te bundelen én het politieke spelletje mee mee te spelen om tot de dader te komen.

Marion Briem is een eigenzinnige lesbische rechercheur die in dit boek uitgebreid aan bod komt. Zo lezen we over haar afkomst, haar verleden in het sanatorium vanwege een tuberculose besmetting en haar relatie met een jeugdvriendin. Haar werkrelatie met Albert is niet altijd om naar huis te schrijven, want Marion doet precies wat ze wil en hoe ze het wil. Ze lijkt daarmee wel een beetje op Erlendur, want hij is net zo karakteristiek en zelfstandig als Marion.

Maar ondanks dat Erlendur niet in dit boek voorkomt bewijst Indridason het ook met Marion maar weer. Hij weet op kundige wijze een perfect verhaal neer te zetten dat door zijn kenmerkende schrijfstijl een sfeervol en verdiepend verhaal wordt waarin je je in 1972 waant.
Marion Briem krijgt een waar gezicht doordat we meer over haar geschiedenis lezen en ook de andere personages krijgen de gezichten die ze verdienen. Indridason vertelt het verhaal op zijn eigen beschrijvende en kenmerkende wijze dat het gemis van Erlendur enigszins heeft gecompenseerd.

Lees verder op http://boekenz.nl/2016/04/schemerspel-arnaldur-indridason/#more-4982