Recensie Het gezelschap van leugenaars

Geschiedenis vond ik altijd het meest vreselijke vak op school. Maar naarmate ik zelf ook steeds meer geschiedenis krijg () kan ik het op een of andere merkwaardige manier steeds meer waarderen. Ik heb écht genoten van "Het gezelschap van leugenaars"! Prachtig geschreven, poëtisch bijna. In een middeleeuwse wereld zonder tv, e-readers of zelfs maar boeken uitsluitend voor vermaak, bestaat amusement uit verhalen vertellen bij het kampvuur, het tentoonstellen van vreemdsoortige wezens en was een jaarmarkt iets waar men ook echt een jaar naar uitkeek. Maitland weet dit prachtig te verwoorden en gebruikt daarbij net genoeg middeleeuws taalgebruik om de juiste sfeer te scheppen voor de lezer, maar ook weer niet zoveel dat je steeds terug moet grijpen op de verklarende woordenlijst. Negen vreemden worden tot elkaar veroordeeld in een vlucht voor de pest, negen hele verschillende mensen die allemaal met een leugen leven. De karakters zijn prachtig uitgewerkt, je vat automtisch sympathie op voor de een, irritatie of zelfs woede voor de ander en het meisje Narigorm geeft vanaf het begin al een "unheimlisch" gevoel. Met het middeleeuwse Engeland, negen boeiende personages van wie de geheimen langzaam worden ontsluierd, de middeleeuwse gebruiken en een goed in elkaar zittend plot heeft Maitland een geweldig boek neergezet. Met recht een boek "ter leering en vermaek"!