Lezersrecensie
Sappige beeldspraken
'Ik laat mijn blik door de ruimte gaan. Ik woon in een glasbak. Jaja, een godverdomde glasbak. Overal flessen. Groene, bruine, witte. Soms twee lagen dik.'
Nik Speelman heeft na zijn scheiding een absoluut dieptepunt bereikt. Hij verwaarloost zijn bedrijf en brengt zijn dagen door in dronkenschap. Een onverwachte kans op een internationale zakendeal schopt hem uit de lethargie. Vol goede voornemens begint hij zijn avontuur in China.
Het verhaal ontwikkelt zich in eerste instantie voorspelbaar. De mooie beeldspraken, filosofische beschouwingen en humoristische scenes maken dat het boek blijft boeien. En het onverwachte einde laat de lezer achter met een grijns.
Voor een thriller niet bijzonder spannend, maar wel een vermakelijk en fijn boek.
Nik Speelman heeft na zijn scheiding een absoluut dieptepunt bereikt. Hij verwaarloost zijn bedrijf en brengt zijn dagen door in dronkenschap. Een onverwachte kans op een internationale zakendeal schopt hem uit de lethargie. Vol goede voornemens begint hij zijn avontuur in China.
Het verhaal ontwikkelt zich in eerste instantie voorspelbaar. De mooie beeldspraken, filosofische beschouwingen en humoristische scenes maken dat het boek blijft boeien. En het onverwachte einde laat de lezer achter met een grijns.
Voor een thriller niet bijzonder spannend, maar wel een vermakelijk en fijn boek.
1
Reageer op deze recensie