Een nieuwe Hoover! Marleen, Lore, Janneke en Diana hoeven er dan geen moment over na te denken. Eerder legden de dames al in een artikel over Colleen Hoover uit waarom zij een geweldige schrijfster is, en Too late werd dan ook met hoge verwachtingen ontvangen. Maar met Too late slaat Hoover een nieuwe weg in, die van de spannende roman. Valt dit ook in de smaak bij onze teamleden?

Over het boek

‘Too Late’ – de nieuwe, heftige new adult van Colleen Hoover – gaat over Sloan, die al twee jaar een relatie heeft met drugscrimineel Asa. Ze voelt zich meer bezit dan mens, maar ze kan niet bij hem weg omdat hij de zorg voor haar zieke broertje betaalt. Dan ontmoet ze tijdens een college Carter. Ze krijgen gevoelens voor elkaar, maar Sloan wordt ondertussen ook steeds meer onder druk gezet door Asa. Daarom zegt ze ja op zijn huwelijksaanzoek – ze heeft het gevoel dat ze niet anders kan. Maar dan heeft ze buiten Carter gerekend.

Cover

Marleen: Ik vind de cover eerlijk gezegd niet zo bijzonder. Hij spreekt wel, maar hij had van elk boek kunnen zijn. Ik vind de kleuren wel pretty, maar nogmaals, niet zo veelzeggend bij het boek.

Lore: Ik heb niet echt een uitgesproken mening over de cover. Hij is niet lelijk, maar ik vind hem ook niet geweldig mooi. Hij is vrij doorsnee en geeft nietes speciaals weer over het verhaal.

Janneke: De cover spreekt mij wel aan. De grote letters vallen zo op dat het bijna schreeuwerig over komt, maar dat past dan ook wel weer bij de titel en het verhaal. Niet een van de beste omslagen, maar hij werkt wel.

Diana: Net als Marleen en Lore doet de cover niet zo veel met me. Wel vind ik de kleuren passend bij het verhaal, omdat het verhaal ook wat donker is.

Personages

Marleen: Hoewel ik eigenlijk Sloan en Carter het leukst zou moeten vinden, vind ik Asa eigenlijk wel het beste personage die op papier is gezet. Je leest het boek vanuit drie perspectieven en die van Asa vond ik verre weg het best, die maken het boek echt een must read. Hij is als persoon zo gruwelijk verkeerd en in-en in slecht, maar alsnog is alles niet zwart-wit. Je gruwelt van hem als persoon, maar toch kon ik hem niet compleet haten. Juist dat grijze gedeelte, dat Colleen Hoover tot in de puntjes heeft uitgewerkt maakt het echt fantastisch boek. Hij maakte als personage misschien niet zo'n ontwikkeling door (hij werd eigenlijk alleen maar psychopathischer, op zich ook een ontwikkeling), maar wel mijn favoriet, ondanks zijn verrotte karakter.

Lore: We lezen het verhaal vanuit drie verschillende perspectieven. Dat zorgt ervoor dat we alle personages heel goed leren kennen. Je krijgt heel veel details mee doordat je verschillende elementen bekijkt vanuit verschillende ogen. Zo kan je in het ene hoofdstuk Asa haten, maar in het volgende hoofdstuk kan ik eigenlijk alleen maar medelijden met hem hebben. Medelijden met zo'n verschrikkelijk personage opwekken, dat kan ook alleen Colleen Hoover.

Janneke: We volgen in dit verhaal drie verschillende personages. Sloan, Carter en Asa. In het begin was ik verbaasd dat zo'n afschuwelijk personage als Asa een stem krijgt in dit verhaal, maar ondanks dat het een psychopaat is en ik echt de kriebels van hem krijg, vind ik hem op sommige momenten ook echt zielig. Hij verandert niet en maakt geen ontwikkeling door, maar door de de fantastische schrijfkunsten van Hoover kan je hem soms een beetje begrijpen en dat vind ik erg knap gedaan. Ook het personage van Carter vond ik goed neergezet. Hoe hij komt om een drugsbende op te rollen en tegelijkertijd valt voor het meisje. Een bijzonder liefdesverhaal maakt dat het wel! Maar zijn emoties vond ik erg goed overkomen tijdens het lezen. Hoe hij eigenlijk Sloan wil beschermen, maar weet dat dat niet zo makkelijk gaat. Erg knap gedaan!

Diana: Zoals gezegd beschrijft het boek het verhaal vanuit het gezichtspunt van zowel Asa, Carter als Sloan. Ik vind dat altijd fijn, omdat een verhaal altijd meerdere kanten heeft. Zo is het belangrijk dat je Asa echt leert kennen, want er zit meer achter zijn verhaal. Het is bizar dat Colleen het zo weet te schrijven dat je zo'n gruwelijk personage zielig gaat vinden. Ik denk ook dat alleen Hoover dat kan. Ondanks dat ik me ook heel goed in Carter en Sloan in kon leven, maakte Asa dit verhaal voor me.

Opbouw

Marleen: Ik vond de opbouw een beetje apart. Oorspronkelijk was het volgens mij niet de bedoeling dat Too late een boek zou worden. Dat verklaart ook de grappige indeling. Het boek bestaat uit twee delen en krijgt daarna nog een paar hoofdstukken erachteraan. Het leest alsnog fijn en alles klopt en past perfect in elkaar, maar het voelde net niet allemaal af. Alsof ze een redactieronde zijn vergeten bij het origineel. Desondanks zorgen alle hoofdstukken er wel voor dat je geboeid blijft tot de laatste pagina.

Lore: Het verhaal heeft een speciale opbouw, anders kan ik het niet zeggen. Ik vermoed dat dit komt omdat het boek oorspronkelijk geschreven is op Wattpad en niet bedoelt was om uit te geven. Toch ben ik heel blij dat het uiteindelijk toch uitgegeven en vertaald is!

Janneke: Een bijzondere opbouw heeft het verhaal zeker. Zo heb ik het nog nooit meegemaakt. Het blijft wel spannend en je blijft doorlezen, maar toch voelt het een beetje gek. Het heeft niet mijn voorkeur.

Diana: De opbouw is vreemd, maar het valt me op dat er altijd wel iets aparts qua opbouw in de boeken van Hoover zit. Het proloog na het proloog, ik dacht: eh, nu is het verhaal klaar. Ik stop er zo mee. Achteraf heel erg blij dat ik dat niet gedaan heb, want er zit nog een heel verhaal achter het proloog na het proloog. Ik ben wel bang dat Hoover lezers zo op een verkeerd been zet en zij onbedoeld afhaken, omdat het - zo interpreteerde ik het - minder belangrijk leek.

Schrijfstijl

Marleen: Ja, echt een Colleen Hoover, hè? Vanaf het begin merk je gelijk dat dit een Colleen Hoover is, maar wel heel anders dan we van haar gewend zijn. Het boek is een stuk donkerder en gevaarlijker. Wederom schuwt ze geen heftige onderwerpen, maar waar het bij haar andere boeken redelijk luchtig kan blijven, is Too late echt een stuk zwaarder. Aan alle pagina’s blijft een duister randje kleven en dat zorgt ervoor dat het moeilijk is om het boek weg te leggen. Het kruipt als het ware onder je huid en het kost moeite om het los te laten. Maar ondanks de heftige en zware onderwerpen, blijft de schrijfstijl vlot. Heel erg fijn!

Lore: Ik kan niet anders zeggen dan dat dit een typische Colleen Hoover is. Ze neemt je mee tot naast de personages. Je staat ernaast en beleeft het mee alsof het je beste vrienden overkomt. Ik kon het boek echt niet wegleggen. Ik haat spanning in verhalen, maar in dit verhaal kon ik niet anders dan de spanning omarmen en verder lezen.

Janneke: Dit boek is veel donkerder dan dat ik tot nu toe van Colleen Hoover gewend ben, maar ik heb dan ook nog niet alles van haar gelezen. Maar de donkere en uitzichtloze situatie weet ze heel goed over te brengen. Zo goed dat ik regelmatig een beklemmend gevoel kreeg tijdens het lezen. Die betrokkenheid bij de personages is wel wat ik van Hoover gewend ben en dat is weer heel goed gedaan! Nieuw wat voor mij de spanning. Het willen blijven doorlezen omdat je wilt weten hoe het afloopt. Of het goed komt met Carter en Sloan, of ze zichzelf uit deze gevaarlijke situatie kunnen redden. Wat Hoover ook niet schuwt in dit verhaal zijn wat grove erotische scenes. Ook even iets anders dan ik gewend ben, maar heel erg knap gedaan want het past in het verhaal.

Diana: De schrijfstijl is precies herkenbaar als Hoover. Ze weet de lezer voor demeest slechte personages sympathie op te laten brengen en zet een verhaal zo levensecht en herkenbaar neer dat je het gevoel hebt dat je er zelf bij bent. Dat vind ik prachtig aan de schrijfstijl van Hoover.

Eindoordeel

Marleen: Yes, weer een heel sterk staaltje schrijfwerk. Met Too late heeft Colleen Hoover laten zien dat ze ook in andere genres thuis is. Wederom heeft Colleen Hoover het weer geflikt. Hoewel het niet mijn favoriete boek is van deze auteur is het zeker een must read, vooral als je af en toe graag iets duisters wil lezen.

Lore: Too late is weer een prachtige Colleen Hoover! Ze liet mij sprakeloos achter met dit verhaal, voor mij niet het favoriete verhaal, maar absoluut prachtig. Een absolute must read!  

Janneke: Wat een bijzonder boek heeft Hoover weer geschreven. Elke keer weet ze me weer te verbazen en te verrassen met een nieuw verhaal waar je helemaal in getrokken wordt. Dit boek is zeker weer een aanrader, zeker als je op zoek bent naar een donkerder en spannender verhaal. Dat Colleen dit kan, bewijst weer wat een geweldige, veelzijdige auteur dit is.  

Diana: Voor mij is Too Late een van de beste boeken van deze schrijfster. Het duistere en het 'enge' eraan vond ik geweldig. Hoover mag van mij meer van dit soort boeken schrijven, al zit ik sowieso bij elk boek van haar vooraan.

Heb jij Too Late al gelezen? Kun je je in onze mening vinden?