Eindverslag | Reünie
op 29 juni 2025
door
Giacomina
+3
Het feest had niet groter kunnen zijn. Giacomina van Sacha Naspini kreeg als Hebban Boek van de Maand #21 in mei een oorverdovend en uitbundig onthaal. Met de crew confetti nog in ons haar meldden we ons in de leesclub voor de afterparty. Nu ja, afterparty: het werd een leesfeest op zich. Vier enthousiaste passanten stapten op eigen initiatief binnen en brachten fijne extra reuring in de tent. Nu op de reünie kunnen we terugkijken op een vrolijke en gezellige leesclub waar zeker ook ruimte was voor een goed gesprek.
Eindverslag | Reünie
Dat Giacomina niet zomaar de eerste de beste kip is, bleek al snel: deze Italiaanse kloek toonde haar magische krachten. Ondanks de kwetsuur aan haar poot stapte ze zo uit een oude pasta-reclame om iedereen nu naar dit boek en deze club te lokken. Met haar charmes wist ze rap het ijs te breken: met kippige grappen en melige verw-ei-zingen klonk steeds meer gonzend geroezemoes waar Arthur alleen met een luid “Kukelekuu” bovenuit kwam om zijn exemplaar te verwelkomen.
Het duurde daarom niet lang voordat deze kip een warm plekje in ons midden veroverde. Want ook al vertoont ze zich over de grens in andere gedaanten, onze eigen Giacomina is toch wel het meest geliefd. “Lekker kleurrijk”, vond Anzu. En zeker ook haar naam sprak tot de verbeelding. “Met Italiaanse tongval en een handgebaartje erbij” schalde deze door huize Ruijtenberg.
Funfact: Wist je dat haar naam ook perfect klinkt op Rio van Maywood? Già … Giàcòminá oh-ohohoh!
Met deze bijzondere kip reisden we af naar Toscane. En waar Zarah vooraf nog verlekkerd uitkeek naar een cappucino originale aan de bar werden we op het stille platteland, op Poggio Corbello afgezet. Niks geen aperitivo of Italiaans ijs, maar een stoffige landweg met aan het eind een oude boerderij. En al zat ze eigenlijk helemaal niet op ons gezelschap te wachten, op de drempel noodde Nives ons binnen.
Deze nukkige weduwe bleek over de nodige, soms cynische humor te beschikken. Al was haar kordate houding en scherpe tong maar een masker, meende Linda Marie. Achter die façade schuilde volgens haar hoe ‘kwetsbaar en eenzaam’ ze feitelijk was. En dat bleek later zeker toen we Nives’ hoorden bellen met haar dierenarts Loriano Bottai, omdat onze Giacomina gehypnotiseerd door een Dash-reclame op tv verstijfd in haar fauteuil zat.
Dat gesprek zal ons nog lang bijblijven. Want wat we daar te horen kregen! Eerst kwam de hele dorpsjuice voorbij, met als groot mysterie Rosaltea. Haar werd een hoop wreking en karma in de dorpsgemeenschap toegedicht, maar volgens Karenleestgraag was dat toch wat overtrokken en echte juice dus: “Ik denk niet dat er zwarte magie in het spel is en ik vraag me af of zij wel zo wraakzuchtig was.” En dan was er nog mooie Renato natuurlijk, wiens aanwezigheid in het verhaal voor Anzu toch wel een extra twist aan haar leeservaring gaf.
Dat nachtelijk telefoongesprek, dat volgens La vida es bella nog het best te vergelijken was met een verbeten tennismatch, bleek een eyeopener. We leerden onze gastvrouw echt kennen. Marja Vissers hoorde hierin hoe ze van een ‘giebelende bakvis’ opgroeide naar een getrouwde vrouw mét affaire, en hierdoor onverbiddelijk beschadigd raakte. Waar Giacomina met haar pootje sleepte, verlamde deze open wond Nives sindsdien. Van kwetsuur tot verstarring: “Onbewust is dat wat Giacomina haar spiegelt”, zag Cita.
Heel wat gegniffeld hebben we bij het afluisteren van dit marathongesprek, al raakten de ontboezemingen die we opvingen ook andere, gevoeliger snaren. Cynthia vroeg zich af “hoe een gesprek zoveel teweeg kan brengen en zoveel duidelijk maken… “ De eenzaamheid en slopende geslotenheid van Nives, haar gemiste kansen en uiteindelijke openheid die ze durfde te zoeken: ze zorgden voor reflectie en bespiegeling. “Oordeel niet te snel, iedereen heeft wel met iets te dealen”, haalde Ineke van Vonno uit deze geschiedenis.
Met dat laatste in ogenschouw genomen kon Giacomina zich in onze club ook van haar mooie kant als verbinder laten zien. Na tegenspoed voor Ziltzand kreeg TinekeG onverwachts met grote tegenslag te maken en zag zij zich gedwongen de leesclub los te laten. Warm ging iedereen om haar heen staan om haar te troosten en sterkte te wensen. ‘Life happens” troostte Arthur, die later zelf ook ruimte vond om zijn verhaal te vertellen.
Nives was op den duur uitgepraat, uitgebiecht en opgelucht. Waarna ook wij weer linea recta op huis aan konden wat haar betreft. Toch kreeg ons gezamenlijke avontuur nog een verrassend Italiaans staartje. La vida es bella had haar stoute schoenen aangetrokken en Naspini gemaild om toch voor eens en altijd duidelijkheid te krijgen over die ene prangende Calimero-vraag. En al waren we met z'n allen eigenlijk best zeker, jammer maar helaas: “The connection with Calimero is nice, I hadn't thought of that! (…) A big hug”. Niettemin een geweldige kers op de taart!
Giacomina: mankepootje, ijsbreker, spiegelbeeld, katalysator, hartenbreker, samenbrenger. De afgelopen weken heeft de magie van de leesclub zijn werk weer gedaan: ieders leeservaring verrijkt en extra leesplezier gebracht. En hebben we met een gemiddelde score van 3,9* Giacomina heel fraai gewaardeerd. Ze zegt altijd dat er van alles uit haar glazen bol komt, maar de waarheid is dat Gigi gewoon een fijne, lieve en betrokken Hebban-genoot, friend én een geweldige leesclub-coördinator is, die al snel door had wat er mogelijk was hier:
Gigi Leestgraag: “Hoera, dit wordt een extra leuk feestje, omdat we dit samen mogen doen.”
Samen werd het. En zeker een feestje. Zeg maar gerust: leesfeest!
Uit eigen ervaring weet ik dat lezen soms een eenzame en matig begrepen bezigheid en passie kan zijn. Deze leesclub en jullie aanhoudende enthousiasme hebben weer eens laten zien dat het dat niet hoeft te zijn en het ook anders kan. Een eerste club is best spannend. In plaats van een omstandige en uitgebreide dankspeech aan jullie adres zet ik - geheel in mijn stijl - een nummertje van Snelle op. Zijn tekst heb ik een tikkie verbouwd, maar soit …
“Bedankt voor die vlam, want die brandt weer als nooit te voren
Zonder jullie niet deze fun en energie
En daarom ook zo tof deze reünie!”
Ciao tutti! Arriverdeci!
