Charles den Tex in quotes

Over Bot

Om het maximale uit zijn klanten te halen, heeft Willem Hartma een informatiesysteem nodig dat verder gaat dan alle andere systemen. Verder ook dan de regels van het fatsoen. Geen bedrijf dat zoiets legaal voor hem mag bouwen, maar een eenling kan het wel: Bas, een hyperintelligente nerd die geen vragen stelt en de wereld heel anders ziet dan anderen. Totdat Willem opeens dood is, en niemand het systeem kan ontsluiten. Bas wel. Bas heeft de sleutel. Hij kan beslissen wie er gebruik van kan maken. Maar wil hij dat wel?

Bot verscheen eind februari bij uitgeverij De Geus. Lees hier een fragment.

De keuze voor de misdaadroman

'Om te beginnen houd ik van het vertellen van een goed verhaal en een misdaadroman geeft daarvoor een prettige structuur. Ik houd ook van een plot in het verhaal en van de wat overdreven tegenstelling tussen goed en kwaad. Een roman is voor mij te vrij, dan moet de structuur uit mijn gedachten komen en dat is hele andere koek. Ik weet niet of ik dat wel kan.'
(Crimezone, 2005) 

Privacy  

'Sinds de moord op Fortuyn vinden veel mensen dat er flink in het privéleven gekeken en gerommeld mag worden, om de moslims en de onbetrouwbare buitenlanders aan te pakken. Hoe extremer je opvattingen, hoe meer je ervan overtuigd bent dat het niet om jou gaat. Het is een bepaalde zelfingenomenheid die heel verkeerd is. Dat het alleen om privacy gaat, is een achterhaald idee. Het gaat erom dat mensen niet meer kunnen garanderen dat een ander daar misbruik van kan maken.'
(De Volkskrant, 2008) 

De ontdekking van thrillers

 'Door de thrillers ben ik ergens terechtgekomen, heb ik een thuis gevonden. Op de middelbare school vond ik opstellen schrijven al het beste deel van Nederlands, dat deed ik het liefst. Spelling en grammatica waren vaak dramatisch, maar dat donderde niet. Als ik zelf ergens over mocht schrijven, voelde ik me op mijn plaats. Toch heeft het nog ruim vijfentwintig jaar en heel veel thrillers geduurd voordat ik echt begon. Wel een beetje lang, maar nu geeft dat niet meer, want nu durf ik zonder voorbehoud te zeggen: de thrillers hebben mij ontdekt.'
(Crimezone, 2013)

Hype

'Natuurlijk worden er te veel boeken uitgegeven. Dat is iets waar de boekenbranche al een tijd last van heeft. En als er ergens een trend is, dan wordt het meteen gekopieerd. Kijk maar naar die Vijftig tinten-hype. Iedereen wil nu hetzelfde. Het wordt wel treurig zo.' 
(De Spanningsblog, 2013) 

Labello

'Iedereen heeft wel zoiets. Zeker in de moderne wereld. We hebben allemaal stress-kwaaltjes of stress-reacties of stress-beweginkjes. De een heeft hoofdpijnen of knopen in zijn nek, de ander bijt zijn nagels, weer een ander heeft een hardnekkige uitslag of altijd jeuk of noem maar wat op. Michael (Bellicher, red.) heeft altijd droge lippen. Door het weer en door de airco en door de stress. Of door alledrie die dingen. Dat is herkenbaar. Op het laatst wordt zo’n Labello-stiftje ook gewoon iets om in je handen te hebben. Daarom zet ik het erin. En omdat ik het leuk vind.'
(Crimezone, 2005) 

Boeken weggooien

'Ik heb in anderhalf jaar al meer boeken weggegooid dan in de twintig jaar ervoor. Daar maak ik me zorgen over. Zou dat de nieuwe manier worden? Of is het al zover? Als je een digitaal bestand weggooit, voelt dat niet als weggooien. Daaraan kun je zien hoe de waarde van het boek vermindert en verdwijnt zodra het digitaal is. Dat is eng.'
(Hebban, 2014)

Herkenbaarheid is geen kwaliteit

'Hoe hoger de herkenbaarheid, hoe zekerder je weet dat de schrijver iets niet goed doet. Maar herkenbaarheid verkoopt. Kwaliteit is als je de lezer iets mee kunt geven wat hij ten dele herkent, maar waar hij bij een belangrijk deel ook denkt 'Hé shit. Zo kan het ook'. Het moet iets nieuws, iets verrassends toevoegen.'
(De Spanningsblog, 2013)

Research

'Ik kan uren rondlopen door wijken en steden waar mijn hoofdpersoon moet zijn, ik neem de straten in me op, ik kijk naar de mensen en naar de huizen. Al die feiten neem ik mee naar huis en daar voeg ik ze bij alles wat mijn interne research al heeft opgeleverd. Ik kan wel eens jaloers worden op zo’n fantastisch scherm waar Amerikaanse politieseries een patent op hebben, waar alle beschikbare feiten, foto’s en diagrammen met touchscreen worden opgeroepen, verschoven, gerangschikt en ingedeeld. Dat ziet er onbegrijpelijk effectief uit.'
(Hebban, 2015)

Supermensen

'Ik houd niet van spionnen en supermannen, dat soort spanning. [...] Dat is niet realistisch. Als je mensen heldendaden laat plegen, krijg je van die supermensen die je tien keer een kogel door het lijf kunt schieten en die dan nog niet doodgaan.' 
(Vrij Nederland, 1998)

Denk voor jezelf

'Een van mijn regels is: je moet niet voor andere mensen denken, maar voor jezelf. Als je wilt weten wat een ander ervan vindt, dan moet je het maar vragen. Dat we dat niet doen, is vaak de aanleiding voor zaken die verkeerd gaan.'
(De Spanningsblog, 2010)

Zonder kwaad geen goed

'Ik denk dat iedereen in staat is tot slechte dingen, dat hoort bij de mens, zonder kwaad geen goed. Maar niet iedereen is in staat tot moord. Het met voorbedachten rade ombrengen van een ander is een uitzondering. Daarover schrijf ik ook niet. Mijn karakters hebben dezelfde zwakten als ik: woede, een ander kwetsen, frauderen en geen probleem hebben met het overtreden van regels om iets recht te zetten. Dat stop ik - in verschillende mate - in al mijn personages.' 
(De Volkskrant, 2012)

Over samen schrijven (met zijn vrouw Anneloes Timmerije)

'Dat was geweldig. Alhoewel ook in dit verhaal een soort plot zit en de spanning een belangrijk element is. Dat was voor mij dan wel vertrouwd. De samenwerking was een ontdekkingsreis, want niet alleen schreven we voor het eerst samen, het was ook voor ons allebei de eerste keer dat we een historische roman schreven.'
(Hebban, 2014)

Meer Charles den Tex op Hebban

• Klik. Klik. Weg. (een column van Charles den Tex)
• Sciencefiction top 10 van Charles den Tex