Dit las de Hebban Crew in november: 'De gemerkte man' en meer

Flora las

Het lichaam is onschuldig
Gezwicht voor zijn gedicht

De afgelopen weken las ik eerst Het lichaam is onschuldig van Gaite Jansen. Anne-Romee heeft in oktober ook het boek van Jansen gelezen en heeft in het vorige artikel haar mening gedeeld, waar ik me volledig bij aansluit. Het verhaal van de Nederlandse Margaret, die naar New York vertrekt om te gaan dansen bij The National en volledig geobsedeerd raakt door de twintig jaar oudere choreografe Olivia, is intens, maar ook heel mooi. Jansen schrijft op een prettige manier; je vliegt door de roman, terwijl het verhaal zelf aangrijpend, beklemmend en op het absurdistische af is. Je blijft je maar afvragen waar het naartoe gaat en je verbaast je over de bizarre situaties die zich in rap tempo ontvouwen. Ik ben benieuwd of Jansen, omdat ze zelf natuurlijk een bekend actrice is, dit boek ook verfilmd zou willen zien. Ik denk namelijk dat het zich er erg goed voor leent.

'Dit valt me in deze tijd een beetje tegen van een vrouwelijke auteur.' – Flora

Ook las ik Gezwicht voor zijn gedicht van Eveline Heijnen. Omdat ik natuurlijk groot fan ben van seizoensgebonden boeken, was mijn interesse meteen gewekt toen ik las dat er dit jaar een Sinterklaasroman uitkwam. Hier had ik namelijk nog nooit eerder van gehoord. Ik begon positief en hoopte op een verhaal à la Alles is liefde. Hoewel het boek leuk begon, was ik aan het einde toch wel redelijk teleurgesteld. Het verhaal gaat over Hannah en Bram, die allebei worden uitgenodigd voor dezelfde pakjesavond, terwijl ze elkaar helemaal niet mogen. Dit had natuurlijk een prima enemies to lovers-plot kunnen zijn, en in principe was dit het ook wel, maar het perspectief van Bram viel me gewoon ontzettend tegen vanwege zijn onsympathieke karakter. Wat ik best stuitend vond, is dat hij, onder andere wanneer Hannah op een kwetsbaar moment een heel intiem verhaal vertelt, constant denkt aan haar als lustobject. Dit valt me in deze tijd een beetje tegen van een vrouwelijke auteur. Het verhaal is verder vrij voorspelbaar en voelt wat afgeraffeld. Helaas! Op naar de kerstboeken.

Redacteur Flora is opgegroeid met heel veel boeken, waar je letterlijk niet omheen kon. Ze heeft een master Neerlandistiek op zak en leest werkelijk alles, maar is vooral fan van seizoensgebonden boeken.

Anouk las

De gemerkte man

Heb ik één boek gelezen? De hele maand!? Ja echt! Ik schaam me er een beetje voor, maar het is wel een boek van (alweer) 1000+ pagina's. Ik ben ze om de een of andere reden aan het sparen, zo aan het einde van de Hebban Reading Challenge en daardoor loop ik zelfs achter op schema. Maar het zijn allemaal goede boeken, dus ik heb er geen traan om gelaten. Momenteel ben ik bezig aan het allerlaatste staartje van De gemerkte man van Robert Galbraith. Ook wel bekend als J.K. Rowling en hoewel ik niet achter haar denkbeelden sta, zijn deze thrillers echt ongelofelijk goed. Het levert interessante gesprekken op met andere mensen, lees je de boeken van mensen die je afkeurt als persoon? En waar trek je de grens? Je zou ook nooit meer een film van Alfred Hitchcock mogen kijken, want die had er plezier in zijn vrouwelijke hoofdrolspelers te traumatiseren voor een goed shot.

'December is wanneer ik mij volledig overgeef aan feelgood.' – Anouk

Maar, toegegeven, het heeft wel een nare bijsmaak om te melden dát ik het lees. En dat is jammer, want het is echt goed. Het is zo goed geplot, met heel veel bewegende onderdelen. Ik weet nooit waar het heen gaat en nu ik in de laatste honderd bladzijden ben beland, begint het langzaam in elkaar te schuiven. Ik ben er elk boek weer van onder de indruk. Met de persoonlijke plotjes ben ik wat minder tevreden, maar dat komt omdat ik deze boeken echt lees voor de misdaad. Weer iemand die Strike dwarszit, weer een relatie voor Robin waar ze duidelijk niet in wil zitten, dat ken ik inmiddels wel. Al was één bepaalde scène werkelijk om te smullen, ik wil ook ooit iemand zo effectief de mond snoeren. Meer vertel ik natuurlijk niet! Voor de komende tijd heb ik wat lichter leeswerk gepland, zoals de kerstroman Een kleine kerstleugen van Sarah Morgan. Volgende week start de laatste maand van het jaar en dat is wanneer ik mij volledig overgeef aan feelgood. Daarmee krijg ik die Hebban Reading Challenge toch wel gehaald, denk ik.

Redacteur Anouk leest zo'n beetje alles, maar heeft een duidelijke voorkeur voor fantasy, kinderboeken en 'queen of crime' Agatha Christie, die ze nooit onbenoemd kan laten.

Anne-Romee las

Ik, de ander
Lied van de profeet
Dievenland

Met de dalende temperaturen nam in november het aantal momenten dat ik op de bank kroop met een boek toe. In navolging van Roos en Flora las ik Ik, de ander van Jante Wortel. In juli schreven zij daar al mooie stukjes over en ik sluit me bij hun mening aan: Ik, de ander is een indringend en aangrijpend verhaal over partnergeweld. Na het lezen moest ik echt weer even op adem komen voordat ik aan iets nieuws kon beginnen.

Dat werd Lied van de profeet van Paul Lynch. Ik las dit boek met mijn boekenclub en ik moet eerlijk zeggen dat ik er in eerste instantie een beetje tegenop zag om te beginnen. De eerste paar bladzijden hadden me nog niet gegrepen, het donkere omslag stond me tegen, ik had behoefte aan lichtere kost – allemaal redenen waarom ik het lezen van dit boek maar bleef uitstellen. Toen de dag van de bespreking naderde, heb ik de knop omgezet en ... wow! Wát een boek is dit, ik werd er compleet door overdonderd. Lynch schrijft in deinende, zich deels herhalende zinnen, die me meevoerden in het verhaal, en die maakten dat ik me even stuurloos voelde als de hoofdpersoon. Ik las Lied van de profeet in twee avonden uit, en ik denk dat het goed is om langere stukken achter elkaar te lezen, om de hardheid van het verhaal tot je door te laten dringen. Het boek laat zien hoe snel een samenleving in elkaar kan storten als je de eerste kleine signalen van kwade krachten negeert. Wanneer antidemocratische en tirannieke leiders vrij spel krijgen, kunnen zekerheden en rechten verrassend snel verdwijnen. In deze roman, die zich afspeelt in Ierland, moet Eilish Stack steeds opnieuw keuzes maken om haar gezin zo goed en kwaad als het gaat bijeen te houden. Lied van de profeet is angstaanjagend, hartverscheurend en steengoed.

'Wát een boek is dit, ik werd er compleet door overdonderd.' – Anne-Romee

Na twee eigentijdse romans dook ik de geschiedenis in met Dievenland van Janna Coomans. Aan de hand van schuldbekentenissen van dieven uit de Lage Landen in de late middeleeuwen reconstrueert ze het leven van de onderkant van de samenleving in die tijd. Ik vond het fascinerend om te lezen wat ze allemaal boven water wist te halen en hoe ze dit vervolgens in breder perspectief plaatste. Echt een aanrader voor liefhebbers van non-fictie en geschiedenisboeken. Niet voor niets won ze met dit boek ook de Libris Geschiedenis Prijs 2025. Ik interviewde Coomans voor de volgende aflevering van VOL van Boeken de podcast, waardoor ik niet alleen heb gelezen, maar ook heb gezien en gehoord met hoeveel geestdrift ze over dit onderwerp kan vertellen.

Hebban in de Klas-coördinator Anne-Romee leest voornamelijk hedendaagse literaire fictie, maar maakt ook af en toe een uitstapje naar non-fictie of een thriller. Eens in de zoveel tijd waagt ze zich aan een klassieker.

Wouter las

Het feest
Lessen in chemie
Demi-Gods
Hof van zilveren vlammen

Ik las deze maand op de meest idyllische en soms ook willekeurige plekken en momenten. Tijdens een dertienurige vlucht. In de nachttrein naar Chiang Mai. Op het strand, lurkend aan een verse kokosnoot. Languit op een ligbed in mijn resort. Drie weken backpackte ik door Thailand. Van tevoren verklaarde iedereen me voor gek dat ik ook papieren boeken meenam, maar het was het waard. Mijn truc? Een boek uitlezen vóór het uitchecken, hem achterlaten op locatie A en op locatie B weer een nieuw boek uit een openbare boekenkast vissen. Dat zorgde er ook voor dat ik werd verrast in de boeken die ik deze maand heb kunnen afvinken voor de Hebban Reading Challenge.

'Het was tot het einde toe meeslepend en bulkt van de mooie zinnen.' – Wouter

Als eerste las ik Het feest van Elizabeth Day; perfect nu het langverwachte vervolg Een van ons is uitgekomen. Die gaat bovenaan mijn verlanglijstje! Daarna Lessen in chemie van Bonnie Garmus, over een scheikundige die in de jaren zestig opbokst tegen de ongelijkheid voor vrouwen en er alles aan doet om academische erkenning te krijgen. Dat doet ze op een heel onconventionele manier: ze wordt tv-chef. Verder kocht ik Demi-Gods van Eliza Robertson. Hoofdpersonage Willa belandt in een gestoord machtsspel met haar stiefbroer. Het was tot het einde toe meeslepend en bulkt van de mooie zinnen. Als laatste ging ik eindelijk voor het vijfde deel in de 'ACOTAR'-serie: Hof van zilveren vlammen van Sarah J. Maas. Lekker laagdrempelige, spannende romantasy. Top in combinatie met een cocktail en de Thaise zon.

En nu weer op naar de decembermaand! Hebban Forum-lezers weten dat ik al een tijd bezig ben in Het puttertje. Goed nieuws: hij is bijna, bijna uit!

Redacteur Wouter houdt van literaire boeken met LHBTIQ+-thema's, romantasy en de Griekse mythologie. Hij publiceerde zijn trilogie 'Lust & Luxe' bij HarperCollins.

Onze boekentips

We verzamelen de boeken die we noemen in ons maandelijkse leesoverzicht in een handige lijst, zodat je het hele jaar door de mooiste, leukste en interessantste boekentips van de Hebban Crew direct bij de hand hebt. Bekijk ze hier allemaal.