Mag je lachen om de Holocaust? Deze vraag staat centraal in Mijn God, waarom hebt Gij ons niet verlaten? Aan de hand van een aantal baanbrekende romans bespreekt Channa Kalmann hoe het gebruik van humor in de Holocaustliteratuur in de loop der jaren is verschoven. Van humor met een agressieve en boosaardige ondertoon in de jaren direct na de oorlog, naar vlammende satire in onze huidige tijd.
Mijn God, waarom hebt Gij ons niet verlaten? geeft een staalkaart van ongeveer 65 jaar Holocaustproza. Het is geen pleidooi om te lachen om de Holocaust, maar wel om humor serieus te nemen. Humor tast sociale en morele grenzen af, kan taboes doorbreken, pijnlijke onderwerpen aansnijden en als uitlaatklep dienen. Kalmann concludeert dat humor zeer goed kan werken in literatuur over de Holocaust, zolang deze maar stil valt voor de daadwerkelijke vernietiging van de joden. De Holocaust zelf staat geen lachen toe.
Mijn God, waarom hebt Gij ons niet verlaten? geeft een staalkaart van ongeveer 65 jaar Holocaustproza. Het is geen pleidooi om te lachen om de Holocaust, maar wel om humor serieus te nemen. Humor tast sociale en morele grenzen af, kan taboes doorbreken, pijnlijke onderwerpen aansnijden en als uitlaatklep dienen. Kalmann concludeert dat humor zeer goed kan werken in literatuur over de Holocaust, zolang deze maar stil valt voor de daadwerkelijke vernietiging van de joden. De Holocaust zelf staat geen lachen toe.
