In het najaar van 1974, als bijna heel Nederland achter de bezettingspolitiek van Israël staat, arriveren twee studentes in Beiroet voor een reis door het Midden-Oosten. Hun einddoel is Palestina. Ze zoeken er méér dan cultuur en plezier. Al jaren actief in de Leidse Palestina Werkgroep willen ze met eigen ogen zien hoe het met de Palestijnen in de diaspora en de bezette gebieden gesteld is. Bij hun bezoek aan vluchtelingenkampen worden ze diep geraakt door de armoede en ellende.
De avond voor hun vertrek uit Damascus verzoekt de Palestijnse gastheer de twee een wat merkwaardige brief op de Westelijke Jordaanoever te bezorgen. Erg belangrijk maar niet gevaarlijk, zegt hij en ze gaan aarzelend akkoord. Dan wordt de brief ontdekt door de Israëlische grenspolitie bij de Allenby Bridge (de 'grens' tussen Jordanië en Westelijke Jordaanoever). Als de brief na ontcijfering een recept voor het maken van bommen blijkt te bevatten, belanden de studentes in de gevangenis en moeten vrezen voor langdurige opsluiting.
Drie jaar geleden, en zo’n dertig jaar na dato, werd deze geschiedenis, gereconstrueerd door een van de studentes van weleer, gepubliceerd. In deze uitgebreide herdruk beschrijft ze bovendien hoe het verder ging met o.a.: reisgenote Paula, briefschrijver George, en Aisha en Rasmia, haar Palestijnse gevangenisvriendinnen waarvan ze de eerste onlangs, na 35 jaar, weer heeft ontmoet. Ten slotte geeft de schrijfster haar visie op de vraag naar de hardnekkige, bijna algemene sympathie voor Israël alhier én op de perspectieven voor vrede.
In februari 2010 zond de VPRO in Andere Tijden de documentaire "Leidse studenten in cel" uit, die regisseur Jacqueline de Bruijn op grond van dit boek heeft gemaakt.
Margot Heijnsbroek (1947), tot voor kort werkzaam als beleidsmedewerkster en onderzoekster, schrijft proza en poëzie. In 2005 verscheen haar korte verhaal 'Vijftig' in de debutenbundel De Lift van de Stichting Post Scriptum.
Prof. dr. A. Wessels (Islamdeskundige HOVO-VU): “Deze dramatische reis (….) wordt op een kritische (naar alle zijden) en uiterst betrokken en ontroerende manier verteld. Hoewel de situatie inmiddels veranderd is, behoudt het verhaal naast de documentaire waarde ook een hoog actualiteitsgehalte ten aanzien van de mensenrechten.”
(uit: www.bruna.nl/boeken)
De avond voor hun vertrek uit Damascus verzoekt de Palestijnse gastheer de twee een wat merkwaardige brief op de Westelijke Jordaanoever te bezorgen. Erg belangrijk maar niet gevaarlijk, zegt hij en ze gaan aarzelend akkoord. Dan wordt de brief ontdekt door de Israëlische grenspolitie bij de Allenby Bridge (de 'grens' tussen Jordanië en Westelijke Jordaanoever). Als de brief na ontcijfering een recept voor het maken van bommen blijkt te bevatten, belanden de studentes in de gevangenis en moeten vrezen voor langdurige opsluiting.
Drie jaar geleden, en zo’n dertig jaar na dato, werd deze geschiedenis, gereconstrueerd door een van de studentes van weleer, gepubliceerd. In deze uitgebreide herdruk beschrijft ze bovendien hoe het verder ging met o.a.: reisgenote Paula, briefschrijver George, en Aisha en Rasmia, haar Palestijnse gevangenisvriendinnen waarvan ze de eerste onlangs, na 35 jaar, weer heeft ontmoet. Ten slotte geeft de schrijfster haar visie op de vraag naar de hardnekkige, bijna algemene sympathie voor Israël alhier én op de perspectieven voor vrede.
In februari 2010 zond de VPRO in Andere Tijden de documentaire "Leidse studenten in cel" uit, die regisseur Jacqueline de Bruijn op grond van dit boek heeft gemaakt.
Margot Heijnsbroek (1947), tot voor kort werkzaam als beleidsmedewerkster en onderzoekster, schrijft proza en poëzie. In 2005 verscheen haar korte verhaal 'Vijftig' in de debutenbundel De Lift van de Stichting Post Scriptum.
Prof. dr. A. Wessels (Islamdeskundige HOVO-VU): “Deze dramatische reis (….) wordt op een kritische (naar alle zijden) en uiterst betrokken en ontroerende manier verteld. Hoewel de situatie inmiddels veranderd is, behoudt het verhaal naast de documentaire waarde ook een hoog actualiteitsgehalte ten aanzien van de mensenrechten.”
(uit: www.bruna.nl/boeken)
