Geweldig eerbetoon aan Guusje (4.5*)

Een vervlogen droom is het begin van een drieluik over de voorouders van Rosemarijn Milo. In Een vervlogen droom lezen we over het leven van Augusta (Guusje) Francisca Maes, de oma van Rosemarijn. De subtitel Een verslag van een te kort leven zegt al veel over hoe jong Guusje overleed. Maar wat weet Milo te beschrijven over Guusje haar te korte leven?

Guusje leeft met haar ouders en zussen in het Zeeuws-Vlaamse Hoofdplaat waar haar ouders een hotel runnen. Wanneer ze de negen jaar oudere Karel bij toeval ontmoet, wil hij haar graag beter leren kennen, al woont hij niet in de buurt en moet hij lang reizen om haar te zien. In Nijmegen heeft Karel een mooi huis waar hij samen met Guusje gaat wonen na hun huwelijk. Maar wanneer ze hun dochtertje Marthje mogen verwelkomen, weet Guusje een ding zeker; ze wil geen kinderen meer. Maar hoe krijgt ze dit duidelijk bij Karel nu het nog de tijd is van grote gezinnen en er nog nauwelijks anticonceptie bestaat? Staat hij open voor haar gedachten en mag ze als vrouw hierin inspraak hebben? Ondertussen schrijft ze regelmatig met haar vriendin die in Frankrijk woont en waar de oorlog zich aandient. Ook haar moeder schrijft ze regelmatig en af en toe bellen ze. Maar de relatie tussen Guusje en Karel lijkt slechter te worden door de afwijkende gedachtegang van Guusje en de reactie hierop van Karel. Hij is vaak van huis voor zijn werk en dat lijkt ook niet bevorderlijk voor hun huwelijk. Maar als ze toch nog een kindje mogen verwelkomen, lijkt dit voor Guusje echt klaar te zijn. Maar als de Spaanse griep zich aandient en Guusje haar kinderen hiertegen wil beschermen, slaat bij haar het noodlot toe. Ze sterft op 26-jarige leeftijd. Maar wat was de reden van haar vroege overlijden?

Milo heeft een heel waardig verhaal geschreven over haar oma. Ze weet middels de brieven heel duidelijk een beeld en sfeer te scheppen over hoe het destijds moet zijn geweest en hoe Guusje haarzelf gevoeld moet hebben. Want dat ze buiten de standaard denkt en hiervoor ook openstaat, lijkt Karel dit toch lastig te vinden. Want waarom wil Guusje werken en kiest ze voor een klein gezin? Hoe zal de buitenwereld hierover denken, zeker zijn ouders die al zo’n eigen beeld over de wereld hebben en Guusje niet echt kunnen waarderen als schoondochter?

Een vervlogen droom kent een aantal mooie foto’s die laten zien wie Guusje was. Door de herinneringen van haar moeder en familieleden, weet Milo dit portret op te tekenen over haar oma. Ook heeft ze veel research gedaan over de gebeurtenissen in de periode dat Guusje leefde. Hierdoor is het verhaal vrij compleet geworden. Een mooi verhaal waar de familie van Milo trots op kan zijn.

Ik las Een vervlogen droom met veel interesse. Milo weet al heel snel een fijne schrijfstijl te typeren die de lezer voelt en ervaart. Want dat Guusje een gezicht krijgt in dit boek is zeker. Ik las de brieven met plezier en kreeg echt het gevoel een beeld te krijgen van Guusje en haar gedachtegang, over kinderen, vrijheid, keuzes en haar liefde voor de mensen om haar heen. Ik was na het lezen van dit bijzondere verhaal echt onder de indruk. Ik voelde het verhaal en dat kunnen niet veel auteurs zeggen dat ze dat mij hebben laten voelen. Ik geef daarom het begin van deze drieluik graag 4.5 sterren.