Lezersrecensie
Kinderspel is alweer het 11de deel in de Kim Stone reeks (3.5*)
Kinderspel is alweer het elfde deel in de D.I. Kim Stone reeks. Angela Marsons is dan ook niet meer weg te denken in de lezerswereld. Dit keer neemt ze de lezer mee in een aantal moorden die gekoppeld zijn aan een spel voor kinderen. Maar wat wil de dader hiermee vertellen? En waarom moesten juist deze slachtoffer in de dader zijn handen vallen?
Wanner Kim Stone bij een moord in Haden Hill Park wordt geroepen ziet ze een vrouwelijk slachtoffer op een schommel zitten met prikkeldraad. Een X staat in haar nek gegroefd. Maar als ze de zus van het slachtoffer bezoeken, blijkt de vrouw een bijzonder leven erop na te houden, ondanks haar beroep. Maar als niet veel later nog een aantal slachtoffers vallen, allen met een X in de nek, moet Kim en haar team op zoek na een dader die meerdere moorden achter zijn naam heeft staan. Als blijkt dat een kamp voor hoogbegaafde kinderen wel eens met de moorden te maken heeft, gaan ze verder spitten. Maar helaas kan Kim Penn niet bij de zaak betrekken, maar mag ze Tiffany verwelkomen aan haar team, waar ze echt niet op zit te wachten. Maar kunnen ze de dader oppakken voor er meer moorden worden gepleegd?
Kinderspel is een goed gekozen titel voor het boek, al vind ik dit boek niet het sterkste boek van Angela Marsons. Het thema hoogbegaafd probeert ze aan het verhaal te koppelen, maar ze weet het net niet sterk genoeg aan de lezer over te brengen. Ik had het gevoel dat ze wat zoekende was met de rol van Penn en Tiffany binnen dit boek, waardoor het net even wat minder sterk uit de verf kwam. Desondanks heb ik Kim zeker in mijn hart gesloten. Ik blijf genieten van haar persoonlijkheid en dat maakt dat ik de boeken wil blijven lezen van Marsons.
Wie graag een sterke serie leest met een vlotte pen kan zeker bij Marsons terecht. Ze is een van de auteurs momenteel die een fijne thrillerreeks heeft bedacht en ook nog eens makkelijk wegleest. Ik hoop dat ze in haar boeken wat meer evenwicht krijgt voor de bijrollen. Kim blijft sterk uitgewerkt, maar eromheen mag het schrijfwerk van Marsons wel wat meer body krijgen. Ik las Kinderspel voor mij gevoel nu meer als boek voor tussendoor. Het volgende boek van Marsons hoop ik dit jaar nog te lezen, want ze brengt zeer geregeld nu een boek uit in Nederland.
Kinderspel was voor mij niet het sterkste boek in de reeks, maar desondanks las het wel heel snel weg. Ik blijf de boeken van Marsons zeker nog lezen, want Kim Stone heb ik wel in mijn hart gesloten. 3.5 sterren dit keer voor het werk van Marsons.
Wanner Kim Stone bij een moord in Haden Hill Park wordt geroepen ziet ze een vrouwelijk slachtoffer op een schommel zitten met prikkeldraad. Een X staat in haar nek gegroefd. Maar als ze de zus van het slachtoffer bezoeken, blijkt de vrouw een bijzonder leven erop na te houden, ondanks haar beroep. Maar als niet veel later nog een aantal slachtoffers vallen, allen met een X in de nek, moet Kim en haar team op zoek na een dader die meerdere moorden achter zijn naam heeft staan. Als blijkt dat een kamp voor hoogbegaafde kinderen wel eens met de moorden te maken heeft, gaan ze verder spitten. Maar helaas kan Kim Penn niet bij de zaak betrekken, maar mag ze Tiffany verwelkomen aan haar team, waar ze echt niet op zit te wachten. Maar kunnen ze de dader oppakken voor er meer moorden worden gepleegd?
Kinderspel is een goed gekozen titel voor het boek, al vind ik dit boek niet het sterkste boek van Angela Marsons. Het thema hoogbegaafd probeert ze aan het verhaal te koppelen, maar ze weet het net niet sterk genoeg aan de lezer over te brengen. Ik had het gevoel dat ze wat zoekende was met de rol van Penn en Tiffany binnen dit boek, waardoor het net even wat minder sterk uit de verf kwam. Desondanks heb ik Kim zeker in mijn hart gesloten. Ik blijf genieten van haar persoonlijkheid en dat maakt dat ik de boeken wil blijven lezen van Marsons.
Wie graag een sterke serie leest met een vlotte pen kan zeker bij Marsons terecht. Ze is een van de auteurs momenteel die een fijne thrillerreeks heeft bedacht en ook nog eens makkelijk wegleest. Ik hoop dat ze in haar boeken wat meer evenwicht krijgt voor de bijrollen. Kim blijft sterk uitgewerkt, maar eromheen mag het schrijfwerk van Marsons wel wat meer body krijgen. Ik las Kinderspel voor mij gevoel nu meer als boek voor tussendoor. Het volgende boek van Marsons hoop ik dit jaar nog te lezen, want ze brengt zeer geregeld nu een boek uit in Nederland.
Kinderspel was voor mij niet het sterkste boek in de reeks, maar desondanks las het wel heel snel weg. Ik blijf de boeken van Marsons zeker nog lezen, want Kim Stone heb ik wel in mijn hart gesloten. 3.5 sterren dit keer voor het werk van Marsons.
1
Reageer op deze recensie