Lars, mag ik je even lenen?

Mag ik je even lenen? is het verhaal over Veerle en Lars die allebei hun problemen hebben, maar elkaar op een bijzondere wijze leren kennen. Liselotte Schippers schrijft naast dit verhaal ook nog een tweede deel over Lars en Veerle met de titel Mag ik je even houden? Maar hoe zou ik het eerste deel lezen? Zou ik de twee in mijn hart weten te sluiten?

Veerle heeft na een relatie met een collega het wel gehad met al die vragen of ze alweer een vriend heeft. Op het werk heeft ze het ook niet echt na haar zin, al hoopt ze wel op promotie. Wanneer ze eigenlijk wel een man naast zich kan gebruiken om haar moeder tegemoet te komen na al die vragen, besluit ze in een dronken bui een speeddate via een escortbedrijf te regelen. Het geld heeft ze er eigenlijk niet echt voor, maar ze moet wat.

Lars werkt naast zijn baan als jurist in de escort. Wanneer hij midden in de nacht wordt gebeld om met Veerle mee te gaan, zegt hij ja. Al snel blijken de twee een klik te hebben en Veerle haar familie lijkt Lars direct goed te keuren. Wat beide niet willen is verliefd worden en na de afspraak gaan beiden hun eigen weg. Dan staat de vrijgezellenfeest van haar zus voor de deur en blijkt Veerle zich wel heel anders gekleed te hebben als de rest. Maar dan komt ze `s avonds Lars tegen. Maar… hoe gaan ze met elkaar om nu de meeste denken dat ze verliefd zijn en een relatie hebben?

Mag ik je even lenen? is een leuke feelgood die de lezer al snel het verhaal in trekt. Zowel Veerle als Lars voelen druk vanuit de familie en zeker Lars wil hier niet over praten. Want hij heeft het geld wat hij verdiend bij de escort heel hard nodig, maar dan moet hij niet verliefd worden op Veerle. De twee draaien leuk om elkaar heen, al wil de lezer wel graag weten wat de geschiedenis is van de twee.

Schippers heeft met Mag ik je even lenen? zeker de toon gezet in deze tweeluik. Je sluit de twee direct in je hart en hoopt zo dat de twee voor elkaar gaan kiezen. Het eind is heel open, maar deel 2 lag hier al direct op mij te wachten. Wat een ontzettend leuk detail is, is dat mijn dochter ook Devika heet. Een naam die je weinig tegenkomt en nu leest in dit verhaal!

Mag ik je even lenen? leest vlot weg en geeft zeker al een tikje van de sluier weg over wat de lezer kan verwachten in het tweede deel. Het open eind is heel open wat vraagt om het tweede boek gelijk te willen lezen. Ik had wel wat meer liefde verwacht in dit verhaal dat is het enige minpuntje wat ik kan benoemen over dit eerste deel. Ik kijk uit naar Mag ik je even houden? en ga deze gelijk lezen. Voor nu geef ik dit eerste deel 3.5 sterren.