Kameraadschap gaat voor alles

De hoofdpersoon treedt op 15 jarige leeftijd in dienst van de Wehrmacht. Niet op basis van een politieke keuze maar omdat hij zich aangesproken voelt tot de Duitse kameraadschap. Deze kameraadschap is een rode draad door het hele boek. Ook al zijn het soms geen vrienden voor je kameraden ga je door het vuur.

Bij het lezen van dit boek moest ik denken aan De Welwillenden van Jonathan Littell. Waar laatstgenoemde de oorlog aan het Oostfront beschreef vanuit de ogen van een SS'er en de wreedheden begaan door de Duitsers in met name Wit Rusland en de Oekraïne gedurende de eerste jaren van de oorlog.

De Vergeten Soldaat begint als het tij van de oorlog al is gekeerd. De Duitsers zijn in de verdrukking. Zonder evenwel de wreedheden van de Duitse troepen te vergeten wordt heel veel ingegaan op de enorme wreedheid van de Russische/Sovjet troepen. Gedreven door een blinde haat gingen zij zich ook enorm te buiten aan weerzinwekkend geweld tegen burgers.

Ik vind wel dat de schrijver soms iets teveel in de slachtoffer rol klimt en misschien was hij dat ook wel.

Net als De Welwillenden, is dit een boek dat de wreedheden van een oorlog blootlegt en de zinloosheid van die agressie niet onderstreept maar wel duidelijk laat blijken.

Beide boeken zijn het lezen meer dan waard. Geen gemakkelijke kost, maar zeer goed en boeiend geschreven.