De tijd zal het leren

Ilse Ceulemans is eindredacteur van het Vlaamse lifestylemagazine Knack Weekend en journalist. De hoofdpersoon van haar debuutroman ‘De tijdontkenner’ heet Erik, een 51-jarige redacteur televisie bij een krant. Op het eerste gezicht is Erik een onopvallende, bescheiden man die een gewoon leven leidt. Een dertien in een dozijn-figuur. Achter die uiterlijkheid en binnen zijn eigen, kleine wereldje, blijken er een paar gebeurtenissen te schuilen die zijn leven inhoud hebben geven. Via flashbacks komen we dat te weten als hij – gevalletje midlifecrisis – een dapper en uiterst grappig besluit neemt: hij gaat niet naar zijn werk door een burn-out voor één dag.

Directe aanleiding voor zijn eendaagse burn-out is wat er eerder op zijn werk is gebeurd. Uit het niets heeft hij een nieuwe functie aangeboden gekregen: advertorial architect. Een ronkende naam voor een nog nuttelozer functie dan die van tv-redacteur. Erik overdenkt zijn leven: zijn werk en collega’s, zijn huwelijk met Anna, zijn vriendschappen, zijn jeugd. Daarin speelt Erik met de tijd en de chronologie. Zijn overpeinzingen leiden tot harde werkelijkheden en confrontaties met zichzelf. Hij wordt er zich langzaam van bewust dat het leven hem is overkomen.

Dat klinkt zwaar, maar is het niet. Zonder aan de ernst van levensthema’s te tornen, beschrijft Ilse Ceulemans Eriks proces met humoristische lichtvoetigheid. ‘De tijdontkenner’ staat bol van scherpe observaties, prachtige vergelijkingen, creatieve beelden, filosofische waarheden, verrassende metaforen en hoogstaande ironie. Op elke pagina zijn er voorbeelden van te vinden. Een juweeltje is de omschrijving van het huwelijk van Herman, een vriend van Erik. “Herman had een relatie met Els., een vrouw die je kunt samenvatten met het woord ‘degelijk’. De huwelijksboot van Els en Herman lag dan ook als een containerschip in het water.”

Enfin, vindt Erik zijn (nieuwe) identiteit? De tijd zal het leren.