Lezersrecensie
Merel Godelieven- De laatste Ravendochter
We beginnen het verhaal met een profetie. Deze gaat zeker nog een aantal keer terugkomen.
Het verhaal is verdeeld in vier delen na aanleiding van de seizoenen. Elk begin van het seizoen lezen we meer over het verhaal van Morrígan. Zo kom je veel te weten over vroeger. Verder lees je het verhaal vanuit het nu, met dagboekstukken van Erin.
Merel heeft een hele fijne schrijfwijze die je het verhaal in trekt en niet meer loslaat.
Tijdens het lezen van de profetie en het eerste deel van het verhaal van Morrígan dacht ik ‘waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen’. Echter hoe meer ik las hoe meer ik in het verhaal begon te komen. Bij de meeste boeken van 500 of meer pagina’s ben ik vaak van mening dat het met minimaal 100 pagina’s minder kan, maar bij dit boek absoluut niet. Het had alle pagina’s nodig en werd geen moment langdradig.
We leren Erin tijdens het verhaal goed kennen. Zo heeft ze haar moeder verloren, maar ook haar grote liefde Mac. Beetje bij beetje komt ze achter de geheimen van haar familie en wie ze werkelijk is.
Wat hebben ze van dit boek weer een pareltje gemaakt en dat is absoluut verdiend! De pauwenveren op de edges hebben een betekenis waar je achter komt tijdens het lezen en zou absoluut mijn aandacht in de boekhandel hebben getrokken. Ook zit er prachtige art in de binnenkant, wat dit boek nog magischer maakt.
Ik kan niet benadrukken hoeveel ik van dit boek genoten heb. Ondanks dat ik er kort in moest komen heeft het verhaal dit meer dan goed gemaakt. Het zit vol liefde, angst, opoffering, fantasy elementen, maar ook over de dood.
Het heeft me laten huilen, het heeft me verrast en liefde laten voelen. Kortom, het was een rollercoaster, maar wel een hele mooie.
Merel komt zeker op mijn lijstje van favoriete auteurs en ik ga haar zeker in de gaten houden.
Indien je houdt van fantasy, gemixt met geheimen en emoties, dan is dit boek perfect voor jou. Ik raad hem absoluut aan!
‘Is de maan nog wel de maan als de zon niet langer schijnt? Is dat wat liefde doet?’
Het verhaal is verdeeld in vier delen na aanleiding van de seizoenen. Elk begin van het seizoen lezen we meer over het verhaal van Morrígan. Zo kom je veel te weten over vroeger. Verder lees je het verhaal vanuit het nu, met dagboekstukken van Erin.
Merel heeft een hele fijne schrijfwijze die je het verhaal in trekt en niet meer loslaat.
Tijdens het lezen van de profetie en het eerste deel van het verhaal van Morrígan dacht ik ‘waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen’. Echter hoe meer ik las hoe meer ik in het verhaal begon te komen. Bij de meeste boeken van 500 of meer pagina’s ben ik vaak van mening dat het met minimaal 100 pagina’s minder kan, maar bij dit boek absoluut niet. Het had alle pagina’s nodig en werd geen moment langdradig.
We leren Erin tijdens het verhaal goed kennen. Zo heeft ze haar moeder verloren, maar ook haar grote liefde Mac. Beetje bij beetje komt ze achter de geheimen van haar familie en wie ze werkelijk is.
Wat hebben ze van dit boek weer een pareltje gemaakt en dat is absoluut verdiend! De pauwenveren op de edges hebben een betekenis waar je achter komt tijdens het lezen en zou absoluut mijn aandacht in de boekhandel hebben getrokken. Ook zit er prachtige art in de binnenkant, wat dit boek nog magischer maakt.
Ik kan niet benadrukken hoeveel ik van dit boek genoten heb. Ondanks dat ik er kort in moest komen heeft het verhaal dit meer dan goed gemaakt. Het zit vol liefde, angst, opoffering, fantasy elementen, maar ook over de dood.
Het heeft me laten huilen, het heeft me verrast en liefde laten voelen. Kortom, het was een rollercoaster, maar wel een hele mooie.
Merel komt zeker op mijn lijstje van favoriete auteurs en ik ga haar zeker in de gaten houden.
Indien je houdt van fantasy, gemixt met geheimen en emoties, dan is dit boek perfect voor jou. Ik raad hem absoluut aan!
‘Is de maan nog wel de maan als de zon niet langer schijnt? Is dat wat liefde doet?’
1
Reageer op deze recensie