Irene Kroon- Hier wil ik zijn

‘Hier wil ik zijn’ lees je voornamelijk vanuit het perspectief van Suzanne. Ze is 50 jaar, getrouwd en moeder van twee uitwonende kinderen. Om erachter te komen wat het leven te bieden heeft en om haar onzekerheden te overwinnen, besluit ze iets te doen wat volledig buiten haar comfortzone ligt. Ze vertrekt alleen naar Amerika om op zoek te gaan naar zichzelf. Echter gebeurt er in korte tijd heel veel, waardoor ze toch al gauw weer in haar onzekerheid terugvalt en moeite moet doen om niet meteen huiswaarts te keren. Haar host Josh doet maar vreemd en de man die af en toe ineens verschijnt, heeft wel heel veel weg van een bekende acteur.

Af en toe lees je een stukje vanuit het hoofd van Beau, de man die Suzanne voorbij ziet komen en toch wel die bekende acteur blijkt te zijn. Vanaf het eerste moment vindt hij haar geweldig.

Suzanne krijgt veel voor haar kiezen in korte tijd en Beau, die ze net heeft leren kennen, steunt haar zo goed als hij kan. Er zit natuurlijk ook een stukje eigenbelang bij omdat hij op deze manier dicht bij Suzanne kan zijn. Ook Suzanne heeft de interesse van Beau wel gemerkt, maar in al haar onzekerheid durft ze daar niet in te geloven en bovendien…. is ze nog getrouwd.
Wanneer haar man David ineens via een spraakbericht laat weten dat hij al tijden vreemdgaat en wil scheiden, is er voor Suzanne geen drempel meer om Beau beter te leren kennen en toe te geven aan de gevoelens.

Suzanne is ontzettend onzeker en Irene laat dat duidelijk overkomen. Ik had het wel mooi gevonden als er een duidelijke ontwikkeling in zou zitten, maar voor mijn gevoel bleef dat een beetje uit.
Ook begrijp ik echt heel goed dat Suzanne en Beau in de bloei van hun liefde zitten, maar al dat gezoen en s*x werd voor mij na een tijdje echt te veel. Dan hadden Beau en Suzanne een gesprek met elkaar en hup, er werd weer gezoend. Dat voelde voor mij te veel in herhaling en had een aantal keer echt achterwege gelaten mogen worden.

Ook de pov’s van Beau kreeg ik een aparte vibe van. Hij is behoorlijk onzeker en daardoor een beetje kinderlijk/ obsessief. Als een man vriendelijk met Suzanne omgaat, ziet hij er meteen wat anders in.
Hoewel ik vaak dol ben op dual pov’s vond ik dat bij dit verhaal overbodig. Zijn stukjes zorgden voor een raar gevoel alsof hij obsessief is met Suzanne.

Irene heeft de setting van Amerika leuk neergezet. Ik ben er zelf nog nooit geweest, maar door de beeldende schrijfstijl lijkt het me zeker leuk om er eens heen te gaan. Ze heeft me het verhaal ingezogen en ik las het dan ook lekker snel uit.

Indien je houdt van romantiek en drama dan is dit boek echt iets voor jou.
Ik heb er zeker van genoten, alleen bepaalde punten hebben ervoor gezorgd dat ik dit boek helaas niet meer dan 3 sterren kan geven.