Lezersrecensie
Een goede, duistere fantasy!
In het koninkrijk Aeksylion worden elfen al jaren onderdrukt. Ze werken als slaven in magische koepels en huizen van rijke edelen. Prinses Arinelle voelt zich eenzaam na het overlijden van haar moeder en daarom krijgt ze elf Rhakko cadeau. Het is geen geheim wat rijke edelen met hun elfen in de slaapkamer uitvoeren, maar Arinelle moet er absoluut niet aan denken. Hoe meer tijd ze echter besteedt met Rhakko, hoe meer ze voor hem begint te voelen. Ze begint steeds meer in te zien wat de elfen moeten doorstaan en het wordt dan ook met de dag moeilijker om trouw te blijven aan het koningshuis, zeker wanneer ze achter goed bewaarde geheimen komt….
Voordat je begint aan het verhaal is er eerst een overzicht met alle personages die voorkomen in het boek + een bijbehorende uitleg wie wat van elkaar is of wat ze zijn.
Het ziet er erg indrukwekkend uit aangezien het aardig wat namen zijn en ik was dan ook erg bang dat ik steeds terug zou moeten gaan om te zien wie, wie nou ook alweer was.
Gelukkig viel dit tijdens het lezen echt mee. De namen zijn goed te onthouden tijdens het lezen en ik heb dan ook geen enkele keer terug hoeven bladeren!
Judith heeft hier een heel goed fantasyboek neergezet. Het land Aeksylion is beeldend beschreven en ook bij alle verschillende elfen heb je een goed beeld.Haar schrijfstijl is lekker vlot en vanaf de eerste bladzijde zit je meteen in het verhaal.
Het is geen moment langdradig doordat er continu iets gebeurd of gaande is. Het is spannend, maar heeft me ook een aantal keer verrast. Het verhaal eindigt met een cliffhanger en door de onbeantwoorde vragen waar je ongetwijfeld mee blijft zitten, kan ik niet wachten tot het tweede deel verschijnt.
Arinelle is een leuk personage. Ze is moedig, begripvol en staat haar mannetje wel. Ze is niet bang om haar ongenoegen kenbaar te maken en ondanks dat ze er zwaar voor gestraft kan worden, helpt ze de elfen zo goed als ze kan.
De compleet andere personages zoals, Agrok (de vader van Arinelle) en Myrthan (de tovenaar en man van haar zus Agrisse) zijn goed duister neergezet. Het verschil tussen de goede en slechte personages is erg duidelijk en dat maakt het ook erg leuk om te lezen.
Het laat ook goed de angst van de elfen zien. Ze zijn onderdrukt, bang voor straffen en hebben niets te zeggen. Je voelt zo met ze mee en zit daarom op het puntje van je stoel of het Arinelle gaat lukken om de elfen te helpen.
Dit verhaal is absoluut geen ‘gezellige fantasy’. Er gebeuren een hoop nare dingen, dus de auteur heeft er zeker goed aan gedaan om dat vooraf te vermelden.
Ik heb absoluut genoten tijdens het lezen van dit verhaal. Het contrast tussen het duister en het goede is erg leuk en ik kan niet wachten op het volgende deel.
Indien je fan bent van duistere fantasy, dan is dit boek echt iets voor jou.
Voordat je begint aan het verhaal is er eerst een overzicht met alle personages die voorkomen in het boek + een bijbehorende uitleg wie wat van elkaar is of wat ze zijn.
Het ziet er erg indrukwekkend uit aangezien het aardig wat namen zijn en ik was dan ook erg bang dat ik steeds terug zou moeten gaan om te zien wie, wie nou ook alweer was.
Gelukkig viel dit tijdens het lezen echt mee. De namen zijn goed te onthouden tijdens het lezen en ik heb dan ook geen enkele keer terug hoeven bladeren!
Judith heeft hier een heel goed fantasyboek neergezet. Het land Aeksylion is beeldend beschreven en ook bij alle verschillende elfen heb je een goed beeld.Haar schrijfstijl is lekker vlot en vanaf de eerste bladzijde zit je meteen in het verhaal.
Het is geen moment langdradig doordat er continu iets gebeurd of gaande is. Het is spannend, maar heeft me ook een aantal keer verrast. Het verhaal eindigt met een cliffhanger en door de onbeantwoorde vragen waar je ongetwijfeld mee blijft zitten, kan ik niet wachten tot het tweede deel verschijnt.
Arinelle is een leuk personage. Ze is moedig, begripvol en staat haar mannetje wel. Ze is niet bang om haar ongenoegen kenbaar te maken en ondanks dat ze er zwaar voor gestraft kan worden, helpt ze de elfen zo goed als ze kan.
De compleet andere personages zoals, Agrok (de vader van Arinelle) en Myrthan (de tovenaar en man van haar zus Agrisse) zijn goed duister neergezet. Het verschil tussen de goede en slechte personages is erg duidelijk en dat maakt het ook erg leuk om te lezen.
Het laat ook goed de angst van de elfen zien. Ze zijn onderdrukt, bang voor straffen en hebben niets te zeggen. Je voelt zo met ze mee en zit daarom op het puntje van je stoel of het Arinelle gaat lukken om de elfen te helpen.
Dit verhaal is absoluut geen ‘gezellige fantasy’. Er gebeuren een hoop nare dingen, dus de auteur heeft er zeker goed aan gedaan om dat vooraf te vermelden.
Ik heb absoluut genoten tijdens het lezen van dit verhaal. Het contrast tussen het duister en het goede is erg leuk en ik kan niet wachten op het volgende deel.
Indien je fan bent van duistere fantasy, dan is dit boek echt iets voor jou.
1
Reageer op deze recensie