Een mooi thema maar oppervlakkig uitgewerkt

Luisteren naar podcast als ik niet kan slapen, doe ik al jaren. Vaak val ik halverwege een programma in slaap maar dat vind ik geen probleem. Toen Hebban een app met een luisterboek aanbood, leek mij het een goed idee om dit eens te proberen. Al snel merkte ik dat luisteren naar een boek toch iets anders is dan luisteren naar een radioprogramma. Als je in dan slaap valt, mis je een deel van het verhaal en later moet je gaan zoeken bij welk fragment je nu insliep. Het boek ben ik uiteindelijk gaan beluisteren bij activiteiten als reizen, koken of schoonmaken. En dat beviel veel beter.
Tot zover het technische deel van het luisterboek. Het luisterboek zelf was niet echt aan mij besteed. De gebruikte taal vond ik erg simpel. Bij lezen valt mij dat minder op maar nu irriteerde mij de simpele zinnetjes als ‘hij hield haar stevig vast’ of ‘zij keek hem veel betekend aan.’ Spoileralert volgt nu voor wie het boek nog wil lezen.

Het onderwerp van verhaal sprak mij in eerste instantie wel aan: vluchtelingen die om hun organen worden gedood. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende mensen die zich het lot van de vluchtelingen aantrekken en een aantal rechercheurs die de misdaad willen oplossen. Dat lukt hen maar helaas overlijdt daarbij een van de sympathiekste hoofdpersonen.
Ik heb in India en Bangladesh rond gereisd en daar ging ook het gerucht dat arme kinderen van straat werden opgepakt voor het gebruik van hun organen. Vaak ook in deze landen zelf. Er was een dokter die een kliniek had opgezet die bij kinderen een nier weghaalde. Als tegenprestatie kregen zij gratis medische verzorging voor de rest van hun leven en een opleiding. Natuurlijk was er veel discussie over. De arts verweerde zich dat arme kinderen een beter leven kregen en dat andere mensen konden doorleven. Door de kinderen iets te bieden alleen voor henzelf – en geen geld - voorkwam je dat derden hen gingen uitbuiten. Beide partijen hadden er profijt van, vond hij: de kinderen met nierziekten en de arme kinderen. Ik weet nog steeds niet wat ik van het initiatief van de arts moet denken.
Dat vond ik wat teleurstellend in dit boek. Het werd je niet lastig gemaakt met morele dilemma’s. Het was schandalig wat er met de vluchtelingen in Zweden gebeurde, zonder meer. Er werd geen kind of moeder geïntroduceerd die gered kon worden met de nier van bijvoorbeeld Akim. Op dat moment is het als lezer moeilijker partij te kiezen. Zulke dilemma’s vind ik interessant als schrijvers je daarmee confronteren en dit uitwerken. Maar als je dat zoekt, is het wellicht beter andere boeken te lezen. Overigens wel goede voorgelezen door Hymke de Vries.