Furie

Furie is het debuut van Katie Lowe. Een thriller wat gaat over de mysterieuze dood van een zestienjarig meisje in een stil Brits kustplaatsje. Het kleine plaatsje kent een duistere geschiedenis wat betreft hekserij, precies het gene waar de vier meiden uit dit boek een fascinatie voor hebben.

De cover van het boek, de slogan en de flaptekst waren erg veelbelovend en wekten direct mijn interesse. Ik had verder nog weinig over dit boek gehoord, dus was benieuwd wat ik er zelf van zou vinden als groot thriller liefhebber. De verwachtingen waarmee ik begonnen ben waren in ieder geval hoog!

De proloog van dit boek vond ik veelbelovend en heel sterk. Ik moest wat wennen aan de lange zinnen met vele details, maar dat terzijde was het begin erg goed. Het boek had mijn aandacht in ieder geval te pakken. Ik vond het boek aan het begin dan ook lastig om weg te leggen. De gedetailleerde manier van schrijven en de mysterieuze traagheid die het verhaal had zorgden ervoor dat ik verder wou lezen.

Na de proloog moest ik echt in het verhaal komen. Ik had bij hoofdstuk twee het gevoel er een beetje in te komen. Maar soms als ik dan weer aan een nieuw hoofdstuk begon was ik de draad even kwijt, die ik soms verderop in het hoofdstuk weer terugvond. Dit vond ik jammer, aangezien ik hierdoor het gevoel kreeg steeds weer opnieuw in het verhaal te moeten komen.

Eenmaal wat verder in het boek ontdekte ik dat er afwisseling zat in de manier van schrijven. De 4 meiden uit het boek vormden een groepje die geheime lessen kregen van docente Annabel. Deze lessen vond ik moeilijk om te lezen. Er werden veel verwijzingen gebruikt naar kunst en andere literatuur. Maar er werd ook veel verwezen naar Griekse Mythen en legendes. De stukken over hekserij vond ik persoonlijk wel weer goed te volgen. Tijdens het lezen van de lessen van Annabel moest ik regelmatig even wat opzoeken om het te kunnen snappen waar het precies over ging of ik moest even een stuk teruglezen/ herlezen om het te begrijpen. Dit maakt dat het een boek is waar de lezer tijd in moet stoppen. Als ik sommige dingen niet had opgezocht, had ik niks begrepen van sommige stukken uit het verhaal. Dat zou erg zonde zijn, daarom heb ik ervoor gekozen sommige dingen op te zoeken. Er is in ieder geval te lezen dat de auteur van dit boek niet zomaar wat geschreven heeft, maar wel echt weet waar ze het over had.

De verhaallijn buiten de lessen van Annabel om vond ik dan weer erg makkelijk en goed te volgen. De schrijfstijl is wat vlotter dan de lessen en de details van het begin van het boek blijven in het verhaal. Dit maakt dat je dingen uit het verhaal goed voor je kan zien als lezer. Het verloop van de verhaallijn is mysterieus, waarbij vriendschap en de positie van vrouwen in de maatschappij belicht worden. Ook de vermenging met het thema hekserij maakt het verhaal erg afwisselend en leuk om te lezen. De vriendschap van de vriendengroep lees je vanaf het begin tot het einde. Het verhaal heeft een goede opbouw, maar richting het einde van het boek gaat het verhaal steeds sneller.

Ik vind dat de combinatie van de verschillende thema’s mooi verwerkt zijn in deze verhaallijn. Dit maakt het boek zeker origineel. Ook bevat het een boek een aantal bijzondere wendingen die ik niet aan had zien komen. Dit maakte het verhaal zeker verrassend maar ook bizar. Verder vond ik de vriendinnen groep uit het verhaal een bijzondere band hebben met elkaar. Het was voor mijn gevoel niet echt een hechte groep, maar meer twee tweetallen die elkaar af en toe tegelijk zagen. Je kan niet spreken van een echt hecht clubje. Ook maken de personages het elkaar onderling niet altijd even makkelijk, zijn ze erg hard naar elkaar toe en je zou soms absoluut niet denken dat dat in een vriendschap zou passen. Ik zou vooral Robin en Violet individueel omschrijven als oppervlakkige meiden die stoer willen zijn/ doen. Alex en Grace de andere twee, zijn wat meer op de achtergrond omschreven, en komen op een aantal details na niet heel duidelijk in beeld naar mijn idee. Violet is degene vanuit wie je het verhaal grotendeels leest. Haar leer je dan ook het beste kennen van alle personages.

Al met al vond in het boek erg wisselend. Het ene moment goed te volgen, soms juist helemaal niet. Het verhaal blijft lang mysterieus en bouwt de spanning tot aan de eerste plottwist goed op. Daarna wordt de verhaallijn wat vager en gaat hekserij een steeds grotere rol spelen in het verloop van de rest van het verhaal tot aan de tweede plottwist. De daden van de vriendinnen worden vanuit de positie van de vrouw en zelfverdediging behoorlijk groot, en de makkelijke manier waarop ze ermee omgaan vind ik persoonlijk best bijzonder. Ik had misschien nog wat meer diepgang qua emotie willen lezen. Het einde van het boek laat dan ook de nodige waarom en hoe gaat het verder vragen achter. En aangezien dat stukje niet duidelijk verteld wordt maar juist mysterieus blijft, is het verhaal voor mijn gevoel niet goed afgerond. Ik had het einde nog wel wat uitgebreider willen lezen om het boek goed te kunnen afsluiten.