Onbegrijpelijke keuzes van de hoofdpersoon

Laat ik beginnen met aangeven dat dit boek me al vanaf het begin niet bijzonder aansprak. Ik zou dit boek zelf nooit gekocht hebben in de boekwinkel. Dat komt met name omdat ik YA contemporaries in veel gevallen tegen vind vallen. Maar dat komt ook omdat ik merk dat de bendecultuur echt heel goed en invoelbaar geschreven moet zijn om voor mij herkenbaar te worden. Ik heb, en wellicht is dat een tekortkoming, moeite me daarmee te verbinden.

En helaas bleek dit boek inderdaad niet voor mij geschreven te zijn. Ik wil niet per definitie zeggen dat dit aan het boek ligt. Het boek is heel vlot en goed geschreven. De dialogen zijn realistisch en natuurlijk en ook de karakters zijn interessant en gelaagd genoeg. Het verhaal kent een vlot verteltempo en houdt je als lezer constant op het puntje van je stoel. Ik heb het boek in een uurtje of 3,5 uitgelezen en dat zegt in elk geval iets.

Maar ik had wel heel veel moeite met de hoofdpersoon en de keuzes die hij maakte. Misschien ben ik hier simpelweg te oud voor. Ik weet dat ik als tiener ook een hoop achterhield voor mijn moeder, maar dan nog. Marlons moeder komt op mij over als een begripvolle moeder die ondanks de tegenslagen in haar leven verwoed haar best doet er iets van te maken en haar twee jongens alle kansen wil geven om hogerop te komen.

Haar oudste zoon zat in het bende-milieu tot hij bij een auto-ongeluk hersenbeschadiging opliep. Uit het boek blijkt dat ze heel wat met hem te stellen heeft gehad, maar ze heeft hem nooit laten vallen. Als Marlon dan ook verzeild raakt in een ongemakkelijke en gevaarlijke situatie, was het voor mij dan ook absoluut niet begrijpelijk waarom hij zijn moeder niet in vertrouwen neemt en eerlijk vertelt wat er gebeurd is.

En dat gaat eigenlijk het hele boek zo door. Zijn moeder, maar ook zijn beste vriendin en de vriend van zijn moeder, geven miljoenen signalen dat ze hem willen helpen en geloven en naar hem willen luisteren. Maar elke keer weer besluit Marlon informatie achter te houden, te ontkennen en alle problemen zelf te willen oplossen. En als het gaat om mishandeling, inbraak, drugshandel en wapenbezit, dan kan ik daar persoonlijke met mijn hoofd gewoon niet bij.

Voor mij voelde het plot helaas als een grote "stupid for the sake of drama", zeker omdat Marlon omschreven wordt als intelligent en wellicht in staat om hersenchirurg te worden. Zijn keuzes en acties tonen dat helaas absoluut niet aan.