Recensie Het verloren symbool

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen.     Jaren geleden veel plezier aan de Da Vinci code beleefd, deze titel kado gekregen. Durfde hem zelf niet te kopen uit angst een tegenvaller in handen te krijgen, dus op deze manier onverwacht handig opgelost.

Ik zou hem in een paar delen willen splitsen: eerst volg je een aantal gebeurtenissen waarin je het gevoel krijgt met de stroom van de rivier mee te kabbelen terwijl je onderwijl les krijgt in allerlei wetenswaardigheden.
Daarna een spannend filmisch stuk, met links en rechts stroomversnellingen waarbij je even je adem inhoudt. Gevolgd door nog een stukje les en de Boodschap.

"De boodschap" is er een die met veel citaten onderbouwd wordt, leuke weetjes, bijna populistisch maar niet vernieuwend. Eerder deze week heb ik de film
"Book of Eli" gekeken en daar kwam de helft van deze boodschap ook al als eindconclusie.
Zonder verder op de boodschap in te willen gaan ( want dat is toch eigenlijk de zoektocht van het verhaal) kunnen de meeste van mijn medelezers ook wel voorbeelden van andere boeken opnoemen die dit gegeven bespelen.

Twee dingen die mij wel bijbleven:
- Ondanks het zorgvuldig brengen dat de vrijmetselarij los is van een keuze voor een religie, het regelmatig noemen van andere geloofsuitingen, wordt er veruit het meest onderbouwt vanuit de bijbel. Als dan een van de uitgangspunten is dat alle religies gemeenschappelijke factoren hebben dan moet er naar mijn mening uit alle religies evenveel argumentering gebruikt worden. Helaas ben ik dan geneigd te denken dat de Amerikaanse (erg Christelijk georiënteerd land natuurlijk) Dan Brown zich met zijn boodschap te uitdrukkelijk richt op de westerse cultuur die gestoeld is op het christendom. Daarbij de Bijbel als een boek van kennis kan wel zo wezen, maar voor mij te beperkt. De entree en samenvloeiing van ondersteunende argumenten vanuit andere religies zou ik gedurfder en interessanter hebben gevonden. Daarbij is voor mij de Bijbel ook een boek die tot veel misbruik in het verleden geleid lijkt te hebben. Politiek en macht, de duistere kanten van de mens - lijken prominenter aanwezig geweest te zijn dan de sociale menselijke barmhartige kanten van het verhaal. Hoofdstuk 131 - het gesprek tussen Robert en Peter - is voor mij veel te nadrukkelijk in het teken van de bijbel, Amerikaans op en top, met als boodschap dat we met ons religieus erfgoed, de nieuwe wetenschappen en communicatie, de kracht van kennis en lezers kunnen overleven.
- Het boek zet zich wel af tegen de (komende) media hype rondom het einde van de Maya kalender c.q. het einde van de wereld ( ik weet dat er nog veel meer mogelijkheden / toelichtingen zijn op het einde van de kalender maar ik en het boek doelen nu alleen op de interpretatie van het einde van de wereld ) door met een andere uitleg en een zeer positieve tegenzet te komen.

Goed of slecht vanwege de populaire en commerciële insteek?
Ach, als je dat enigszins irritante aspect loslaat is het zeker prettig onderhoudend, geen eye-opener, belerend en niet verrassend met baanbrekende ideeën, maar wel een goed geschreven spannend verhaal, filmisch, aangenaam om te hebben gelezen.