Lezersrecensie
Daar word je stil van
Een klein leven betekende de wereldwijde doorbraak voor auteur Hanya Yanagihara. Haar roman werd een bestseller in Engeland en de Verenigde Staten en haalde de shortlist van de Man Booker Prize. Ook in Nederland is het boek een succes en werd het ‘Boek van de maand’ bij De wereld draait door. Na het lezen van de 750 pagina’s dikke roman kun je je dan ook alleen maar afvragen wanneer de laatste keer was dat een boek je zo gegrepen heeft.
Want aangrijpen doet het verhaal over Jude St. Francis en zijn studievrienden in New York. Jude is intelligent maar ook teruggetrokken en jarenlang een mysterie voor zijn vrienden. Hij wordt constant achtervolgd door demonen uit zijn verleden maar kan er met niemand over praten en gaat er langzaam maar zeker aan onderdoor, tot een van zijn beste vrienden, Willem, hem opbiecht meer dan vriendschap voor hem te voelen. Kan Jude eindelijk de liefde in zijn leven accepteren?
Indrukwekkend
Yanagihara heeft een realistische manier van schrijven vol details, maar overdrijft daarin niet. Personage Jude is ongekend complex en geloofwaardig uitgewerkt: ‘Gewoonlijk beseft hij hoe melodramatisch, hoe narcistisch, hoe onrealistisch hij zich gedraagt.’ Vooral dat melodramatische neem je hem in het begin kwalijk. Jude is in de eerste delen van het boek nog net zo’n mysterie als voor zijn vrienden en lijkt zich aan te stellen. Beetje bij beetje geeft de auteur subtiel de kennis over zijn verleden weer en met elk beetje kennis vergeef je Jude zijn eerdere gedrag. Je komt erachter dat je hem nooit helemaal zult kennen of begrijpen.
Zakdoekjes
De onaangekondigde wisselingen in perspectief en chronologie houden de lezer scherp, waardoor het lijvige boek op geen enkel punt langdradig wordt – als het lezen dan toch wat langer duurt komt dat waarschijnlijk door de tranen die het lezen van Judes verhaal opwekt. Al ben je nog zo’n nuchtere lezer, koop samen met dit boek meteen wat zakdoekjes. Dit is een boek dat niemand onaangeroerd achterlaat en dat je de rest van je eigen kleine leven nooit meer zal verlaten.
[Deze recensie verscheen eerder (2016) op CLEEFT]
Want aangrijpen doet het verhaal over Jude St. Francis en zijn studievrienden in New York. Jude is intelligent maar ook teruggetrokken en jarenlang een mysterie voor zijn vrienden. Hij wordt constant achtervolgd door demonen uit zijn verleden maar kan er met niemand over praten en gaat er langzaam maar zeker aan onderdoor, tot een van zijn beste vrienden, Willem, hem opbiecht meer dan vriendschap voor hem te voelen. Kan Jude eindelijk de liefde in zijn leven accepteren?
Indrukwekkend
Yanagihara heeft een realistische manier van schrijven vol details, maar overdrijft daarin niet. Personage Jude is ongekend complex en geloofwaardig uitgewerkt: ‘Gewoonlijk beseft hij hoe melodramatisch, hoe narcistisch, hoe onrealistisch hij zich gedraagt.’ Vooral dat melodramatische neem je hem in het begin kwalijk. Jude is in de eerste delen van het boek nog net zo’n mysterie als voor zijn vrienden en lijkt zich aan te stellen. Beetje bij beetje geeft de auteur subtiel de kennis over zijn verleden weer en met elk beetje kennis vergeef je Jude zijn eerdere gedrag. Je komt erachter dat je hem nooit helemaal zult kennen of begrijpen.
Zakdoekjes
De onaangekondigde wisselingen in perspectief en chronologie houden de lezer scherp, waardoor het lijvige boek op geen enkel punt langdradig wordt – als het lezen dan toch wat langer duurt komt dat waarschijnlijk door de tranen die het lezen van Judes verhaal opwekt. Al ben je nog zo’n nuchtere lezer, koop samen met dit boek meteen wat zakdoekjes. Dit is een boek dat niemand onaangeroerd achterlaat en dat je de rest van je eigen kleine leven nooit meer zal verlaten.
[Deze recensie verscheen eerder (2016) op CLEEFT]
4
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Oerlemans
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
