Onbelangrijke levens blijken verhaal waard

Vondelinge Catho wordt door nonnen grootgebracht in een vondelingentehuis. Het jonge meisje weet niet beter en krijgt binnen de muren van het tehuis weinig mee van de revolutie die buiten haar muren gaande is. Zuster Berthe leert haar in het geheim lezen en schrijven en verdwijnt daarna in het niets. Catho vlucht uit het tehuis en gaat op zoek naar de vrijheid. Pianofortebouwer Tobias en schilder Gustaphe zoeken ieder op hun eigen manier naar vrijheid en hopen op een nieuwe toekomst, maar hoe wordt deze bereikt?

Woordkunstenaar
Ik wil beginnen met te zeggen dat Van Leeuwen een ware woordkunstenaar is. Haar stijl is uniek en leest ondanks de langen zinnen prettig door. Van Leeuwen heeft een erg beschrijvende stijl met veel details, wat de mooiste en langste zinnen oplevert terwijl het verhaal vordert. Door de vele perspectiefwisselingen en de verschillende verhaallijnen die door elkaar lopen en op de een of andere manier toch steeds in elkaar gevlochten blijven, wordt het verhaal echter op geen enkel moment langdradig en dat is bewonderenswaardig.

“Het is het derde jaar van de vrijheid, het is juli, het is het mooie weer dat iedereen in juli verwacht. De zon brandt op de daken, werpt schaduwen in smalle straten met hoge huizen, verguldsel schittert op trotse gebouwen, in de rivier dansen lichtjes en het vuil droogt op aan de kasseien en vergroeit met de goten.” - p. 152.

Historische roman
Feest van het begin is een historische roman die zich ruim twee eeuwen geleden afspeelt. De verschillende perspectieven en de wisselingen tussen tegenwoordige en verleden tijd gedurende het verhaal maken het echter heel lastig om te ontdekken waar in de tijdspanne van het verhaal de lezer zich nu precies bevindt. In het begin waren alleen de stukken van Catho in de tegenwoordigheid en vertelden de andere personages het deel van hun verhaal in de verleden tijd. Later wordt het hele boek in de tegenwoordige tijd geschreven en het is onduidelijk of het een zich nu voor het ander afspeelt in de verleden tijd of dat het toch allemaal gelijktijdig plaatsvindt. Alles speelt echter wel in dezelfde tijd, in dezelfde jaren en de verschillen in tijd tussen heden en verleden zijn miniem.

Ondanks de verwarring en de lastige tijdsprongen heb ik het boek toch in één ruk uitgelezen, zonder dat het begrip van de verschillende verhaallijnen daaronder hebben geleden. Je vraagt je af waar het naartoe gaat met de personages en dat maakte mij nieuwsgierig genoeg om door te lezen. Samen met de prachtige zinnen die Van Leeuwen maakt is dit boek dus een genot om te lezen. Het verhaal verschaft een interessant inkijkje in verschillende levens tijdens de revolutie, levens die in eerste instantie onbelangrijk en niet met elkaar verbonden lijken, maar toch het vertellen waard blijken te zijn.