Een debuut om trots op te zijn

1968, Londen in de tijd van The Beatles. Achter hun muziekstudio wordt het naakte lichaam van een jonge vrouw gevonden. Rechercheur Cathal Breen krijgt deze moordzaak toegewezen, terwijl hij al druk bezig is met de zaak van een verbrand lichaam. Zijn vermoeden dat hij gestraft wordt met deze moordzaak komt niet uit de lucht vallen. Hij wordt door zijn collega’s met de nek aangekeken, omdat hij onlangs vluchtte toen een brigadier werd aangevallen door een winkelovervaller. En dan wordt hij ook nog opgezadeld met Helen Tozer, een agente in opleiding. Een vrouw!

Lied van een dode  is het debuut van William Shaw en het eerste deel van de Breen & Tozer-trilogie. De grote verdienste van het boek is dat Shaw met een ogenschijnlijk gemak de tijdgeest van de jaren zestig neerzet. Vrouwen op het politiebureau zijn nog een vreemd verschijnsel en het is ondenkbaar dat zij een politiewagen besturen. De enige donkere Afrikaan in een blanke wijk wordt door de buurt automatisch als verdachte van de moord beschouwd.
Shaw weet dit handig met echte gebeurtenissen uit die tijd te verweven, zoals John Lennon die wordt opgepakt vanwege een drugsvondst en Yoko Ono die een miskraam krijgt.

Het is verrassend wat Shaw met een paar eenvoudige, maar doeltreffende dialogen kan doen. De vijandige sfeer op het politiebureau en de dwepende Beatlegroupies bijvoorbeeld, komen naturel over.

Lied van een dode  is het verhaal van Breen die zich niet door de omstandigheden laat dwingen, maar die zijn eigen koers vaart. Wars van alle vooroordelen en overtuigingen van zijn omgeving bepaalt hij voor zichzelf wat juist is en volgt hij zijn eigen inzichten. De plot van Lied van een dode, die op zichzelf goed maar niet bijzonder opvallend is, verkrijgt zijn glans door de historische achtergrond ervan.

Lied van een dode  is een debuut om trots op te zijn en geeft groen licht voor de komende twee delen.