Stroud is een aanwinst in het thriller- en griezelgenre.

Niceville. Als een auteur een stadje zo noemt, dan is de kans groot dat het daar helemaal niet zo prettig toeven is. Het stadje ligt in de schaduw van een reusachtig kalkstenen klif, dat een kratergat herbergt waarin zich duistere machten bevinden. Niceville kent een gemiddeld hoog aantal verdwijningen. Het boek begint met zo'’n verdwijning: voor het oog van een beveiligingscamera is de 10-jarige Rainey Teague van het ene moment op het andere spoorloos verdwenen. Exact een jaar later wordt er op vrijdagmiddag een bankoverval gepleegd. De nasleep van deze overval zal een heel weekend duren, waarin diverse levens van inwoners van Niceville overhoop worden gehaald.

Carsten Stroud is met Niceville: de vermissing een trilogie begonnen. En wat voor een! Als een ware meester schakelt Stroud van personage naar personage, en de lezer krijgt via diverse invalshoeken het totale verhaal te zien. Of eigenlijk maar een glimp, want wat is er aan de hand in Niceville? De politiemannen en hun families, de ex-man die een straatverbod heeft gekregen en wraak wil nemen op de hele gemeenschap, een buitenlands bedrijf dat een geheimzinnig voorwerp in een bankkluis had liggen dat door de overvallers is meegenomen... Stuk voor stuk worden ze meegezogen in een honderd jaar oude vete tussen vier oude Amerikaanse families die op hun beurt weer onder invloed staan van de duistere krachten uit het kratergat. Duistere krachten die er al zitten sinds de mensheid bestaat. Het wordt de personages langzaamaan duidelijk dat er geen nuchtere verklaring bestaat voor de dingen die hen overkomen.

Lezers die niet van bovennatuurlijke oorzaken houden, kunnen dit boek beter laten liggen. De liefhebbers kunnen genieten van een meesterwerkje, met een strak geconstrueerde plot. Op de achterflap kunnen de vergelijkingen kunnen niet op: Lost, de Coen Brothers, Quentin Tarantino. Zelf zegt Carsten Stroud over zijn boek dat als iemand het vergelijkt met Stephen King, hij zijn werk goed heeft gedaan. Die vergelijking gaat zeker op, in ieder geval met de King van vroeger toen hij op zijn hoogtepunt was. Stroud is een welkome aanwinst in het thriller- en griezelgenre.