Geen echte duistere Scandinavische thriller.

Auteur: Esther Quatfass
Uitgever: Lannoo
Nederlands
1e druk februari 2019
ISBN 9789401456623
240 pagina'

----- Christian keek door de lens van een telescoop.
Het eiland heette Älgöga wat elandsoog betekende.
Hij kende er elke dennennaald, iedere grasspriet en – zandkorrel.
Sinds er een blokhut was gebouwd, was Älgöga niet meer vrij toegankelijk. Privéterrein stond er op een bord. Alles waar hij om gaf was uit zijn leven gerukt.------

Elke woensdagavond gaan de bewoners Ivan, door Christian genaamd “De baardaap”, en Zahra, naar het vaste land om te dineren in zijn hotel.
Christian, Konrad en Totte gaan op die avond met een vlot naar het eiland ondanks het verbod.
Op het eiland wil Konrad bij de blokhut kijken en Christian wil een vlag hijsen.
Dan horen Christian en Totte een schot.
Christian gebied Totte het vlot te pakken en terug te gaan terwijl hij op onderzoek uit gaat.
Hij ziet Konrad liggen, hij is doodgeschoten.

Christian is overtuigd dat Ivan er achter zit en hij is van plan om hem te ontmaskeren.
Er blijkt echter nog iemand anders achter Ivan aan te zitten: Tess die zich met zwart bestelbusje uitgerust met overlevings materiaal over het land verplaatst.

Dit boek vond ik prettig om te lezen. Geen moeilijke taal en en vlot geschreven.
Alleen miste ik iets. Het duistere wat ik altijd in Scandinavische thrillers ervaar.
Er speelden andere personen in het verhaal die erg vaag waren.
Stijn bijvoorbeeld.
Het team van de politie die voor de moord werden opgeroepen.
Ze kwamen, zagen de plaats delict en namen het lijk mee. Erg vreemd.
Tess die huurmoordernaar blijkt te zijn maar van slag raakt als (was het haar ex) Stijn haar belt.
Dat maakte voor mijn gevoel dat het verhaal niet compleet was.
Losse eindjes.
Ik geef het boek daarom 3*


Rotterdam 26 februari 2019.

Annemarie van de Kuilen
Met dank aan #Hebban.