Lief, naïef meisje Valentine.

Licht Camera Liefde – Holly Smale
Nederlandse vertaling: Esther Ottens

Eerste druk mei 2019
ISBN 789025771195 paperback
Paperback 400 pagina's

-----Jongen (nog gelukzaliger)
Geloof je in het lot, mooi onbekend meisje?

Hope (verlegen)
Natuurlijk geloof ik in het lot. Alles heeft een bedoeling ------

Hope Valentine is 15 jaar. In haar hoofd speelt alles af alsof ze in een film scene zit.
Haar overgrootmoeder, oma en moeder waren alle drie bekenden in de filmwereld. Zelfs haar vader is een bekend acteur.
Hope kan niet wachten tot ze 16 is want dan mag ze eindelijk deelnemen aan het jetsetleven net als haar broer en zussen.

Eigenlijk wil Hope de liefde ontdekken want dat is tenslotte waar alles om draait. ----Het duurt nog drie maanden voor ik 16 word-----

Hope wordt door haar broer Max mee naar binnen gesmokkeld op een feest.
Als ze binnen is, wordt ze gek van het geruzie van haar zusters en de flikkerende beelden. Ze rent weg naar buiten.
Als ze op het treinstation komt, wil ze zo snel mogelijk naar huis.
Hope heeft alleen geen idee hoe alles werkt.
Ze is nog nooit eerder alleen op stap geweest.
Dan komt Hope er achter dat ze in de verkeerde trein zit en stapt uit om naar de juiste te rennen.
Op het nippertje wordt ze door een jongen in de trein getrokken.
------ Dan kijk ik met natte ogen naar de mooiste jongen die ik ooit heb gezien----
“Ik ben Hope”. “Jamie”, zegt hij. “Jamie Day”.
Zo begint het romantische avontuur voor Hope met Jamie, een Amerikaanse jongen die enkele dagen in Londen is.

Hope is een lief naïef meisje die beschermd is opgevoed.
Ze heeft, net als haar zussen en broer, Faith, Mercy en Max, thuis onderwijs genoten. Eigenlijk is ze een eenzaam kind die weinig aandacht krijgt van haar ouders.
Haar vader woont in Los Angeles en haar moeder zit in een rusthuis.
In het verhaal kom je er achter dat de “kinderen” Valentine straal verwend zijn .
Hope wordt enorm teleurgesteld en krijgt een ware levensles van Roz de nieuwe vriendin van haar vader.
Het lijkt of haar ogen ineens geopend worden.
Zoals ze eerder was, wil ze niet meer zijn.
Niet meer eenzaam en niet meer wereldvreemd.
Ze neemt zich voor om op een “normale” wijze door het leven te gaan.
Dus net als elke leeftijdsgenoot.

Ik vond het een grappig verhaal om te lezen.
Stukjes als in een film scene, de fantasie van Hope.
Het echte verhaal wat Hope beleefde.
Gelukkig in verschillende lettertypes.
Alleen het persoon Hope vond ik erg triest.
Ze sprak me niet aan. Ik ergerde me ook niet aan haar.
De eenzaamheid loopt als een rode draad door het verhaal heen.

Dit boek is bedoeld voor meisjes vanaf 14 jaar.
Het einde is open en het is de bedoeling dat er een vervolg komt.

Ik vond het leuk om dit boek te lezen voor de #HebbanBuzz actie.
Van mij krijgt dit boek 3½ *.

Rotterdam 7 juni 2019
Annemarie van de Kuilen