Waarom verbergen als iets afwijkt van de norm?

Brighton groeit in de jaren dertig van de vorige eeuw op in ” Riverside tehuis voor krankzinnigen” in Pennsylvania, niet omdat ze daar opgenomen is maar daar omdat ze daar letterlijk is geboren en getogen, haar moeder was toen ze zwanger was namelijk degene die opgenomen werd. Ze vindt het best raar dat zij en de patiënten zo anders behandeld en gekleed worden dan hoe het verplegend personeel met elkaar omgaat en eruit ziet. Enkel verpleegster Joan lijkt zich om haar te bekommeren en die zorgt ook dat ze stiekem het een en ander bijgeleerd krijgt

Op de leeftijd van een jaar of zes ontmoet ze een ander kind die in haar ogen niet in het tehuis thuishoort. Een Albinojongetje die zijn eigen naam niet weet, ze noemt hem Angel

Pas als Brighton een jaar of 16 is en een meisje genaamd Grace in het tehuis opgesloten wordt door haar ouders vanwege de omgang met voor hen niet acceptabele jongen ziet Brighton dat ze in dit huis gewoon weggestopt, verborgen worden en dat niemand hier geneest maar juist werkelijk krankzinnig wordt door de gegeven behandelingen gaat ze proberen om met haar uit het tehuis te ontsnappen.

Maar is de buitenwereld wel een veiligere plek voor Brighton, een koe kent ze enkel uit de beschrijving van een boek en hoe kan je van hier naar daar reizen?

Elizabeth Byler Younts laat de lezer niet alleen het verhaal meemaken door de ogen van de jonge Brighton, maar we krijgen ook de herinneringen beleefd van de bejaarde Nell, een oud bewoonster van die tijd uit Riverside. Younts weet de overgangen tussen beide periodes naadloos in elkaar over te vloeien waardoor de gevoelens van het jonge meisje en de oude dames feilloos worden overgebracht.

Waarom verbergen als iets afwijkt van de norm, wie bepaald tenslotte die norm?