Iedereen krijgt er mee te maken

Van Uitgeverij Keytree de roman van Gerrit Hoogstraaten mogen ontvangen. Deze indrukwekkende roman heet "Als alle gasten naar huis zijn".
De cover past helemaal bij deze roman. Een pad waar een oude man op loopt met blauwe wolken en in de verte witte wolken.
De titel vind ik geweldig.
De schrijfstijl is eenvoudig maar het raakt je.
Het grotere lettertype is fijn om te lezen.

Peter Kierleman is streng opgevoed. Al vroeg is hij weduwnaar geworden. Ze hebben één zoon, twee dochters. Peter heeft zijn ambities niet kunnen waarmaken. Maar dat heeft hij wel geprobeerd bij zijn zoon en dat is niet gelukt.
Peter is nu 79 jaar. Op één dag gaat hij bij alle drie de kinderen op bezoek. Eerst bij de oudste, dat is Carla, dan bij Femke en als laatste Mark. Er wordt bij allen veel gesproken over zijn overleden vrouw. Alle drie merken ze aan hun vader dat hij geestelijk achteruit gaat. Peter laat niet merken aan zijn kinderen dat hij zich vaak zeer eenzaam voelt en bijna niet meer buitenkomt. Wel heeft hij reeds een wilsverklaring getekend en in zijn testament opgenomen dat hij niet naar een verpleeghuis wilt en andere zaken omtrent zijn levenseinde.
Via iemand heeft Carla gehoord over de organisatie G.F.O. met zijn drietjes gaan ze naar een zeer besloten afspraak. Op deze afspraak krijgen ze meer te horen. Peter moet er namelijk zelf helemaal achterstaan. De drie kinderen gaan bij hun vader Peter op bezoek. Ze leggen uit wat de G.F.O. doet. Vader zegt tegen zijn drie kinderen dat hij het er mee een is.

Wat in deze roman wordt besproken hiermee ben ik het helemaal mee eens. Bijna iedereen komt in deze situatie van het gezin Kierleman terecht. Dat je vader en/of moeder naar een verpleeghuis moet. Of de vraag wilt een van je ouders verder behandeld worden ja of nee? Moeilijke keuzes. Mijn advies is leg je eigen wilsverklaring om gezondheid/levenseinde vast en ook in het een testament.
Deze roman zou ik daarom iedereen aanraden om te lezen en er over nadenken.