Werkelijkheid?

Van Sofi Kelleri het ongelofelijk aangrijpende boek mogen ontvangen "Paria in Parijs", verloren levens in de buik van de stad.
De cover spreekt je aan, een onverzorgde man, een dakloze.
Een dakloze wordt in Frankrijk een clochard genoemd.
De schrijfstijl is geweldig. Je wordt naar de volgende regel getrokken. De hoofdstukken zijn lang, voor mij, dunne boekjes. In het boek is er een interessante proloog en epiloog. Je wordt als je hulp nodig hebt verwezen naar beleidsmakers, de stem van de onzichtbare en waar kan je terecht als je hulp nodig hebt.

Sinds begin 1900 is er een stad onder Parijs. De industriële revolutie kwam. Mensen kwamen naar de grote steden, in dit boek Parijs, voor een beter leven. Later kwamen er ook nog migranten bij. Parijs: de lichtstad, de stad van de liefde, een mondaine stad met grandeur, luxe huizen, appartementen, winkels, restaurants, hotels en ga zo maar door. Waar geen plek is voor de ongeveer 40.000 daklozen.
Iedereen kan het overkomen om dakloos te worden, ook jij.
Etiënne, al jaren getrouwd, een begenadigd architect wordt door privé en werkomstandigheden ontslagen. Even later is Etiënne dakloos. Komt in de keiharde werkelijkheid van een dakloze terecht. Je bent niets, je voelt je geen mens. Je wordt in elkaar geslagen met als je geluk hebt opname in een ziekenhuis voor clochards. Op een moment komt Etiënne in de onderaardse gangen terecht. Er zijn bendes, razzia's, verdwijningen, je eet uit vuilnisbakken etc. Je moet overleven. Op een gegeven moment ontmoet Etiënne een aantal mensen en ze gaan na een tijdje samenwonen in een een kraakpand met zijn allen. Via via krijgen ze te horen dat er hele bussen vol met clochards vertrekken. Waar zijn ze? Etiënne gaat op onderzoek uit en hoort dat het gaat met name om de imposante, scrupuleuze bouw ontwikkelaar François Dufresne. Zijn zoon is drie jaar geleden van huis vertrokken. De geruchten gaan dat de zoon leeft als een clochard. Etiënne en de groep gaan het hoger op zoeken. Ze komen terecht bij de onderzoeks journalist Lea Moreau. Lea en Etiënne doen hun werk geweldig. Heel de wereld is nu op de hoogte wat er gebeurt in Parijs, via kranten, tv-uitzendingen en sociale media. François Dufresne durft zich nergens meer te vertonen. Uiteindelijk komt François Dufresne toevallig in een slechte straat terecht met "autopech" heeft geen telefoon, legitimatie etc bij zich. Etiënne en zijn groep zien hem. Hij wordt meegenomen naar het kraakpand en later naar de ondergrondse gangen. KoFrançois Dufresne heeft eventjes kennis mogen maken met het leven van een clochard. Hij belooft zijn leven te verbeteren. Francois Dufresne zoekt zijn zoon al drie jaar. Uiteindelijk vindt Etiënne zijn zoon. Alexandre hoopt dat zijn vader veranderd is. Maar dit moet nog blijken. Is François Dufresne, Alexandre en Etiënne veranderd?

Dit boek heeft op mij enorme impact gehad. Want kijk naar Amsterdam (de Zuidas). Is dit daar dan ook. Daar zijn ook geen sociale huurwoningen te krijgen. Verrijzen er immense kantoorpanden, woningen die voor de "gewone" man niet te betalen zijn. Ook in Nederland zijn er corrupte ambtenaren, politici etc. Bijna iedereen zwicht voor geld.