Zeg maar Joe, een bijzondere #hebbanbuzz

Zeg maar Joe las ik voor de Hebbanbuzz. Nog niet eerder deed ik hieraan mee. Toen in de beschrijving van het boek las voor de hebbanbuzz heb ik me impulsief opgegeven. En….ik mocht meebuzzen. Normaliter lees ik vooral thrillers en romans, nu dus een boek buiten mijn comfortzone!

Een bijzonder boek is het zeker! Een verhaal wat goed wegleest. Nu en dan vond ik bepaalde stukken weleens wat omstandig verwoord, maar over het algemeen een prettige schrijfstijl. Waar ik aan moest wennen is dat het een soort modern Bijbelverhaal lijkt te worden op een bepaald moment. Als je christelijk onderwijs hebt gehad, en de verhalen uit de Bijbel je bekend zijn, dan zijn er – in mijn ogen – bijzondere raakvlakken. Wist ik tijdens het lezen af en toe niet wat ik van het boek moest vinden, nu weet ik dat wel. Het heeft een paar dagen geduurd, alsof het moest indalen.
Er zitten mooie dingen in., dingen die je laten nadenken of een glimlach ontlokken. Het is een utopie om in een wereld te leven waarin er geen oorlog, honger of andere nare dingen gebeuren. Toch denk ik, dat de wereld een stuk prettiger kan zijn. De twaalf regels die worden opgesteld voor de toekomst, vind ik goed bedacht. Een soort Bijbel 2.0, is het af en toe. Hoe mooi zou het zijn als de wereldleiders zich verenigen en als religieuze leiders dat ook zouden doen. Onhaalbaar denk ik stiekem, maar al zouden we maar in een heel klein stukje slagen. Beginnen met vriendelijker naar elkaar te zijn, er voor een ander te zijn. Heel kleine dingen maken nu ook al het verschil. Een filosofisch boek waarvan het geen kwaad kan om ook jongeren te laten lezen. In het boek wordt ook een beroep op de jongeren gedaan, zoals ook Rutte dat deed. Uiteindelijk gaat het in de wereld van de toekomst om de jongeren.

Toen ik de recensie schreef wist ik nog niet, dat een paar dagen later wereldwijde commotie zou ontstaan rondom de dood van George Floyd. En alweer veroordelen we elkaar. Waar is Joe als je hem nodig hebt?