Indringend verhaal

De afgelopen maanden las ik veel boeken over (klein)kinderen die familieverhalen hebben opgeschreven over de Tweede Wereldoorlog. 'Kamp Erika' was het enige non-fictie boek dat ik las. Hester den Boer beschrijft in dit boek de zoektocht naar informatie over haar opa, waarvan altijd werd gezegd dat hij in Westerbork had gezeten. Vlak na zijn overlijden komt ze erachter dat hij in Kamp Erika heeft gezeten. Het hoe en waarom is onduidelijk. Den Boer belicht een donkere kant van de Nederlandse geschiedenis. Ze heeft met dit boek grote indruk op mij gemaakt.

Vooral haar grondige onderzoek naar de bewakers die in het kamp hebben gewerkt is indrukwekkend. Het onderzoek is lastig, want veel gegevens zijn beschermd. Ze onderbouwt het gedag dat deze bewakers vertonen met gegevens uit gedragsonderzoek. Het maakte grote indruk op mij en om eerlijk te zijn stemde het me ook wel somber. Den Boer trekt haar onderzoek veel breder dan alleen de geschiedenis van haar eigen opa. Natuurlijk is dat haar uitgangspunt geweest, maar Den Boer trekt het breder. Ze praat met veel ooggetuigen en nabestaanden, ook van bewakers. Een boek dat iedereen moet lezen.