Lezersrecensie
Aline van Wijnen schrijft opnieuw een emotioneel en sterk verhaal
Rachels wens is een emotionele rollercoaster in twee tijdlijnen. In 2013 leef je mee met Kyra die met een flinke burn-out thuis zit. Niet alleen omdat ze een baan heeft waar ze totaal niet op haar plek is, maar ook omdat er in haar privé-leven heftige dingen zijn gebeurd. Om weer wat te gaan doen, meldt ze zich als buddy bij een vrijwilligersorganisatie, die haar koppelt aan de oude heer Gijs Zijlstra. Wat begint met een uurtje wandelen in de week, ontwikkelt zich al snel tot meer. Hierbij speelt ook een grote rode kat een rol, of is het vooral zijn baas?
In 1942 moet de Joodse Rachel van Dam sneller onderduiken dan ze ooit had gedacht als ze wordt opgeroepen voor transport. Het is haar collega Gijs Zijlstra die haar hierbij te hulp schiet. Maar al snel blijkt dat Rachel niet veilig is in haar Amsterdamse schuilplaats en Gijs helpt haar om nog verder weg te vluchten.
Aline van Wijnen heeft opnieuw een verhaal vol historie, humor, liefde en verdriet geschreven. Ze neemt je mee, zowel in het heden als in het verleden. Net als in haar andere twee historische romans verwerkt ze alle emoties op een heel natuurlijke manier, waardoor je de personages zo voor je ziet. Net als de steden waar ze doorheen wandelen of rijden en de plekken waar ze verblijven. Ik zou niet gek staan de kijken als ik morgen naar Amsterdam zou gaan en daar Kyra tegen het lijf zou lopen - wat ouder natuurlijk, maar ze komt door de schrijfstijl van Aline helemaal tot leven.
Het gevoel waar ik mee achterblijf? Waarom heb ik dit boek in één dag uitgelezen? Nu is het weer een hele tijd wachten tot een nieuw boek van Aline. Maar het is als met een reep chocolade - daar kan ik ook niet iedere dag een blokje van nemen, hooguit kan ik er twee dagen van genieten. Hopelijk volgt er snel weer een nieuw verhaal van Aline.
In 1942 moet de Joodse Rachel van Dam sneller onderduiken dan ze ooit had gedacht als ze wordt opgeroepen voor transport. Het is haar collega Gijs Zijlstra die haar hierbij te hulp schiet. Maar al snel blijkt dat Rachel niet veilig is in haar Amsterdamse schuilplaats en Gijs helpt haar om nog verder weg te vluchten.
Aline van Wijnen heeft opnieuw een verhaal vol historie, humor, liefde en verdriet geschreven. Ze neemt je mee, zowel in het heden als in het verleden. Net als in haar andere twee historische romans verwerkt ze alle emoties op een heel natuurlijke manier, waardoor je de personages zo voor je ziet. Net als de steden waar ze doorheen wandelen of rijden en de plekken waar ze verblijven. Ik zou niet gek staan de kijken als ik morgen naar Amsterdam zou gaan en daar Kyra tegen het lijf zou lopen - wat ouder natuurlijk, maar ze komt door de schrijfstijl van Aline helemaal tot leven.
Het gevoel waar ik mee achterblijf? Waarom heb ik dit boek in één dag uitgelezen? Nu is het weer een hele tijd wachten tot een nieuw boek van Aline. Maar het is als met een reep chocolade - daar kan ik ook niet iedere dag een blokje van nemen, hooguit kan ik er twee dagen van genieten. Hopelijk volgt er snel weer een nieuw verhaal van Aline.
1
Reageer op deze recensie