Spijtig dat connectie maken met het boek niet lukt

Met een beetje voorzichtig enthousiasme begonnen aan het Zustertapijt. Hoewel een serie, zijn de delen afzonderlijk ook te lezen werd verzekerd en het verhaal sprak zo aan, dat de de sprong toch werd gewaagd. Een verrassende verhaallijn, zich afspelend in het prachtige Noorse landschap. Recept voor succes.

Maar helaas lukte het maar niet om een connectie te krijgen met de hoofdpersonen en het verhaal. Lag het aan de volgorde van lezen? Misschien. Maar bovenal zat de schrijfstijl uiteindelijk te veel in de weg. Beeldend is mooi, maar Mytting neemt regelmatig omwegen om te vertellen wat er wordt bedoeld. Daardoor is het lastig om echt het verhaal ingezogen te worden. Ergens kwam de vergelijking op met "De acht bergen". Niet qua verhaal, maar qua stijl. Kabbelend. Ook een beetje traag.

Het is goed mogelijk dat het luisterboek daarmee juist wél veel fijner is om te ervaren. De melodie en ritme van het boek en de schrijfstijl komt dan wellicht beter tot z'n recht.

Daarnaast lijkt het toch verstandiger de boeken niet afzonderlijk te lezen, maar in volgorde. Zeker nog geen Mytting-fan "af", maar er is nog wel wat te doen om écht door deze saga-verteller te worden gegrepen.