Lezersrecensie
Ik Geef Je De Zon is een ik- vind- geen- woorden- meer- boek!
OH MY CLARK GABLE! Hoe is het mogelijk dat ik zo werd meegesleurd in dit fantastische boek? Ik zal het je vertellen: Ik Geef Je De Zon is een geweldig, fenomenaal, intrigerend, confronterend, perfect, groots, heerlijk, verrukkelijk en -ik vind geen woorden meer- boek! Moet ik nog meer zeggen? Because I’m in love!
Het is lang geleden sinds ik nog eens zo weg was van een boek… Een paar jaar geleden eigenlijk, want toen had Tahereh Mafi mij van haar stoel geblazen met haar originele schrijfstijl. Maar ik ben nog meer weg van die van Jandy Nelson. Nelson gebruikte de meest fantastische en originele metaforen die ik ooit in mijn leven heb gelezen. Ik moest er wel even aan wennen, maar toen ik eraan gewoon was, had ik last van een post-bookhangover.
Bovendien schrijft Jandy Nelson vanuit twee perspectieven die van Noah (13 jaar) en die van Jude (17 jaar). Doordat er tussen de perspectieven 4-5 jaar zit, is er natuurlijk al heel wat in die jaren, maar de lezers wordt tot het puntje van zijn stoel gehouden want de geheimen worden niet onthuld. Maar ook de verbanden die de verschillende personages met elkaar hebben zit zo goed in elkaar! Iedereen kent iedereen op een of andere manier en het verhaal ontvouwt zich zo langzaam- telkens ietsje meer onthullend. GEWELDIG!
Het verhaal van Noah en Jude is zo menselijk dat ik een paar keer een traantje heb moeten wegpinken. De jaloezie van de tweeling is zo herkenbaar in je eigen leven en gezin. De weg die Noah en Jude hebben afgelegd en de uitkomst die ze hebben bereikt, bewijst nog maar eens dat leugens altijd uitkomen…
De fantasie die Jandy in het verhaal gebruikt was gewoon een eer om te lezen! Het boek is niet eens een fastasy-boek, maar hier zit meer fantasie en originaliteit in dan welk boek dan ook. (Zelfs nog meer dan die van Tahereh Mafi, en dat zegt al wat)
Noah en Jude zijn kustenaars en het is dan ook normaal dat ze een andere geest hebben dan een ‘normaal’ iemand. Noah schildert bijvoorbeeld altijd in zijn hoofd. (Portret: Audrey zonder hart, want Ik Geef Je De Zon heeft hem gestolen) Zo worden dan zijn gevoelens uitgelegd en die manier is fenomenaal! Tahereh Mafi had mijn hart al kunnen veroveren door haar unieke schrijfstijl en Jandy Nelson heeft haar bijna van de troon gestoten want OMG ik houd van haar kustgeest en oneindige fantasie.
Total Experience: oneindig/10
Ik weet dat ik weinig over het verhaal heb gezegd, maar ik wil dat jullie zelf dit geweldige boek kunnen ontdekken. Ik zal oneindig veel genieten van de kennis die ik heb bijgedaan in Ik Geef Je De Zon. Iedereen zou dit boek moeten lezen. Nee, het moet verplichte literatuur worden! Dit boek mogen lezen was een onbeschrijfelijke ervaring, echt. LEES HET! Want ik denk dat ik over een week of zo hem ga rereaden.
Het is lang geleden sinds ik nog eens zo weg was van een boek… Een paar jaar geleden eigenlijk, want toen had Tahereh Mafi mij van haar stoel geblazen met haar originele schrijfstijl. Maar ik ben nog meer weg van die van Jandy Nelson. Nelson gebruikte de meest fantastische en originele metaforen die ik ooit in mijn leven heb gelezen. Ik moest er wel even aan wennen, maar toen ik eraan gewoon was, had ik last van een post-bookhangover.
Bovendien schrijft Jandy Nelson vanuit twee perspectieven die van Noah (13 jaar) en die van Jude (17 jaar). Doordat er tussen de perspectieven 4-5 jaar zit, is er natuurlijk al heel wat in die jaren, maar de lezers wordt tot het puntje van zijn stoel gehouden want de geheimen worden niet onthuld. Maar ook de verbanden die de verschillende personages met elkaar hebben zit zo goed in elkaar! Iedereen kent iedereen op een of andere manier en het verhaal ontvouwt zich zo langzaam- telkens ietsje meer onthullend. GEWELDIG!
Het verhaal van Noah en Jude is zo menselijk dat ik een paar keer een traantje heb moeten wegpinken. De jaloezie van de tweeling is zo herkenbaar in je eigen leven en gezin. De weg die Noah en Jude hebben afgelegd en de uitkomst die ze hebben bereikt, bewijst nog maar eens dat leugens altijd uitkomen…
De fantasie die Jandy in het verhaal gebruikt was gewoon een eer om te lezen! Het boek is niet eens een fastasy-boek, maar hier zit meer fantasie en originaliteit in dan welk boek dan ook. (Zelfs nog meer dan die van Tahereh Mafi, en dat zegt al wat)
Noah en Jude zijn kustenaars en het is dan ook normaal dat ze een andere geest hebben dan een ‘normaal’ iemand. Noah schildert bijvoorbeeld altijd in zijn hoofd. (Portret: Audrey zonder hart, want Ik Geef Je De Zon heeft hem gestolen) Zo worden dan zijn gevoelens uitgelegd en die manier is fenomenaal! Tahereh Mafi had mijn hart al kunnen veroveren door haar unieke schrijfstijl en Jandy Nelson heeft haar bijna van de troon gestoten want OMG ik houd van haar kustgeest en oneindige fantasie.
Total Experience: oneindig/10
Ik weet dat ik weinig over het verhaal heb gezegd, maar ik wil dat jullie zelf dit geweldige boek kunnen ontdekken. Ik zal oneindig veel genieten van de kennis die ik heb bijgedaan in Ik Geef Je De Zon. Iedereen zou dit boek moeten lezen. Nee, het moet verplichte literatuur worden! Dit boek mogen lezen was een onbeschrijfelijke ervaring, echt. LEES HET! Want ik denk dat ik over een week of zo hem ga rereaden.
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Audrey
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
