Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Emotioneel, maar niet zo goed als ik verwachtte

Wat de zee vertelt verteld het verhaal van de zestienjarige Violet. Haar familie is bijzonder. Ze stammen namelijk af van de enige overlevende van een scheepsramp met het schip de Lyric. De overgrootmoeder van Violet en haar broertje Sam zwom naar de kust, werd verliefd en stichtte samen met haar man het dorpje Lyric. Rampen lijken te horen bij de familie Larkin. Violet zelf werkt daar behoorlijk aan mee. Ze is het laatste jaar nogal wild. Ze sluipt stiekem het huis uit om te feesten, spijbelt van school om te blowen en ligt het liefst iedere nacht bij iemand anders in bed. Ik moet zeggen dat ik door al deze acties van de New York Violet soms compleet vergat dat ze pas zestien is, als ik over haar las, was ze in mijn gedachte eerder iemand van mijn leeftijd.

Dan gebeurt er een echte ramp in de familie Larkin. Sam doet een zelfmoordpoging. Terwijl Sam behandeld wordt sturen haar ouders Violet naar Lyric om een tijdje bij haar oom te verblijven. Violet ziet in dat ze fout bezig is geweest en begint zich schuldig te voelen in de richting van haar broertje. In Lyric verandert ze naar een heel ander persoon. Een Violet die juist liever onzichtbaar wil zijn en die worstelt met haar emoties. Om iets te kunnen doen voor Sam besluit ze op zoek te gaan naar het scheepswrak van de Lyric, omdat dat is waar zij en Sam vroeger vaak over fantaseerden. Daarbij krijgt ze hulp van intelligentie Liv Stone, die bezeten is van de geschiedenis van Lyric en maakt ze kennis met de rest van de vriendengroep. Door het boek heen zie je Violet echt een ontwikkeling doormaken en dat vond ik persoonlijk het fijnste om over te lezen. Ze groeit enorm, maar je ziet haar ook worstelen met haar emoties en dat maakt haar verhaal ook realistisch.

Toen ik Wat de zee vertelt net uit had, wist ik niet zo goed wat ik nou precies van het boek vond en eigenlijk weet ik dat nu nog steeds niet. De schrijfstijl van Julia Drake is prachtig en poëtisch en de groei die Violet doormaakt is mooi om over te lezen. Toch hadden de emoties wel wat meer beschreven mogen worden en voelde het verhaal soms wat chaotisch aan. Verder vond ik de geschiedenis van het scheepswrak niet heel interessant om over te lezen, waardoor ik die stukken soms wat saai vond. Al met al is dit een mooi en emotioneel boek, maar mijn hoge verwachtingen werden helaas niet helemaal waargemaakt.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Bianca (Bookalicious Journey)