Een inkijkje in het mijnwerkersleven

Zodra ik de cover zag van Het geheim van Silvermoor wist ik meteen dat dit een boek was dat ik graag aan mijn boekenkast wilde toevoegen. Maar niet alleen de buitenkant van het boek is mooi ook de binnenkant wist mij aangenaam te verrassen.

Vanaf de eerste bladzijden van het boek werd ik helemaal meegezogen in het levensverhaal van Tommy en Josie. De veertienjarige Tommy uit Grindley is voorbestemd voor een leven in de mijnen waar ook zijn vader en zijn broers werken. Tommy zelf wil niks liever dan verder leren en ontvluchten aan een toekomst als mijnwerker. Hij droomt ervan om de wereld buiten Yorkshire te verkennen, maar aangezien hij uit een mijnwerkersfamilie komt, wordt van hem verwacht dat hij ook de mijnen in gaat. Het blijft voor Tommy dus voorlopig bij dromen. Niemand lijkt zijn fantasie voor een leven buiten Grindley te delen totdat hij Josie uit het naburige dorp Arden ontmoet. Zij droomt met hem mee en er ontwikkelt zich een hechte vriendschap tussen hen twee. Het landhuis dat tussen de dorpen instaat zorgt voor enige afleiding in hun grimmige leven, zeker als ze een groot geheim ontdekken.

Toen ik het boek eenmaal had opgeslagen, kon ik het maar moeilijk weer aan de kant leggen. Hoewel er, zeker in het begin van het boek, niet enorm veel gebeurt, blijf je als lezer betrokken bij het levensverhaal van Tommy en Josie. Het verhaal kabbelt voort en beetje bij beetje leer je de personages steeds beter kennen. De schrijfstijl trekt je helemaal mee in het verhaal zodat het lijkt alsof jezelf ook in de mijnwerkersdorpjes rondloopt en het geeft je een mooi inkijkje in hoe zwaar het leven daar kan zijn.

Het geheim van Silvermoor is een prachtig, ontroerend verhaal dat naast een mooi verhaal over vriendschap en liefde ook het verhaal verteld van de mijnwerkers. Je wordt meegezogen in het leven van Tommy en Josie en aan het einde zou je willen dat je de rest van hun levensverhaal ook zou kunnen lezen.