Lees en huiver!

Utopie, liefde en moord op de Galopagos in de jaren ‘30.

Het betreft een waargebeurd verhaal.
Eind jaren ‘30 ontvlucht een groep Europeanen de economische en politieke onrust op zoek naar een paradijs op een afgelegen Galapagos eiland. Het is voor velen een droom om zo te mogen leven. Echter wanneer je een groep mensen op een eiland zet krijg je al snel te maken met jaloezie en geweld. Probeer je hier maar eens uit te redden.

Wanneer je door het boek bladert zie je de kaar van Floreana het eiland. Ook zijn er in het midden foto’s van de personen. Achterin het boek is een bibliografie en een register. Allen is wel een aanvulling op het lugubere verhaal. De foto’s versterken het verhaal, zo heb je een beeld bij ze.
Kahler geeft het al aan: een vreemd verhaal. Het is waargebeurd jaren geleden. Kahler geeft het verhaal verteld nav literatuur, archief, dagboek, brief, krantenartikel en ongepubliceerde manuscripten.
De gebeurtenissen zijn beschreven met een tijdsmarkering, dit zijn er heel veel wat het soms wat verwarrend maakte maar ik snap dat ze erbij horen. De details zijn fijn aanwezig waardoor het verhaal onder je huid gaat zitten.
Sommige scenes zijn zo ongeloofwaardig.
Het lijkt op sommige punten fictie.. pageturners komen om de hoek kijken. Door deze verschillende aspecten wil je doorlezen en weten hoe het gaat eindigen.

Kahler heeft met ‘de duivel kwam naar Eden’ een fijne en gedetailleerd verhaal geschreven van de dramatische en utopische gebeurtenissen in de jaren ‘30 van Friedrich en Dore.