Een sprookje voor jong en oud

In de gigant van eenoogeiland word je ondergedompeld in een sprookjeswereld. Okjo-Ri betekent vriend-vrees en is een naam die op het lijf geschreven is van het hoofdpersonage, althans wanneer hij 12 is. Dan moet hij een test afleggen voor zijn volk om tot de volwassenen te horen. Zijn test? Van een rost springen, iets wat de andere jongens van zijn volk voor hun plezier doen maar hij niet durft. Hij vlucht om zijn ouders niet mee tot schande te maken. Zo beland hij bij de Derde Gigant van Eenoogeiland.
Goris verdeeld het verhaal in 4 delen verdeeld. In deel 1 en 4 meent Okje-Ri het woord. Hij verteld zijn deel van het verhaal. Deel 2 en 3 worden vanuit het personale vertelperspectief geschreven, een geslaagde afwisseling. Door eerst te beginnen met Okjo-Ri wordt je als lezer sneller in het verhaal getrokken. De openingszin nodigt dan ook uit om zeker verder te lezen.

Door vanaf deel 2 vanuit het vertelperspectief te werken kan Cleo haar intrede doen in het verhaal en wordt ook haar achtergrond op een mooie wijze verweven in het verhaal.

De schrijfstijl is sprookjesachtig en niet te vergelijken met de standaard die er op de markt verschijnt, een eigen mooi ontwikkelende schrijf- en vertelstijl. Een genre dat je niet direct in een vakje kan stoppen maar daarom des te verrassender. Het verhaal heeft genoeg snelheid en spanning zonder te gewelddadig te worden.

De personages ontwikkelen zich zonder dat ze er zelf erg in hebben. Ze worden voor uitdagingen gezet die ze stap voor stap nemen waardoor het voor hen lijkt dat ze niets uitzonderlijks doen en toch overwinnen ze hun angsten. Cleo en Okje-Ri zijn goede aanvullingen van elkaar. Ze ondersteunen elkaar op alle moeilijke momenten zodat ze de moed vinden om door te zetten

De Gigant van Eenoogeiland is een sprookje voor jong en oud.