Unieke hartverwarmende sprankelende feelgood roman

In 2021 won Danielle van Helden een schrijfwedstrijd en publiceerde ze haar korte verhaal Op rolletjes. In 2022 maakte ze haar feelgooddebuut met Het begint met een geheim. In mei verscheen haar nieuwste feelgood roman Rozengeur en regenwater, het eerste deel van de nieuwe Op de volkstuin serie, bij uitgeverij Luitingh Sijthoff. Ik las het luisterboek van Rozengeur en regenwater, wat mijn eerste kennismaking is met het werk van Danielle en smaakt beslist naar meer.

Leuk weetje; Danielle van Helden schrijft niet alleen over de moestuin, ze heeft er zelf ook één waar ze in haar vrije tijd graag in rommelt.

Rozengeur en regenwater is het eerste deel van de Op de volkstuin serie. Het tweede deel zal Vlinders en violen gaan heten en wordt in september verwacht.
Het luisterboek wordt voorgelezen wordt door stemactrice Klavertje Patijn.

Danielle van Helden heeft een enthousiaste beeldende, haast filmische schrijfstijl die ontzettend meeslepend is. Haar vertellingen zijn ontzettend levendig geschreven alsof je er zelf bij bent. Daarnaast schrijft ze met een gevoelige maar ook hilarische pen, waardoor alles mooi in evenwicht is en er een verrukkelijk verhaal ontstaat, waardoor ik niet kon stoppen omdat ik er echt middenin zat, echt genieten.

'Je krijgt er zoveel voor terug... Drie kleine kinderen opvoeden is werkelijk topsport.'

In Rozengeur en regenwater maken we kennis met Romee.

Romee is al twaalf jaar samen met haar jeugdliefde Thom Griffioen. Samen zijn ze de ouders van hun drietal Lente, Cato en Milan. Drie handenbindertjes waarvan de jongste nog maar twee jaar oud is. Het ouderschap valt haar zwaar, ze is gek op haar kinderen maar alles wat erbij komt kijken is véél. De doorbroken nachten middenin de tropenjaren en daar komt geen drankje bij kijken. Ze zou bijna een moord doen voor één rustig momentje.

'Ik dacht dat wij elkaar altijd alles vertelden. Maar het voelt alsof jij de complete Chinese Muur om je heen hebt opgetrokken en mij koste wat kost buitensluit.'

Terwijl ze alle ballen binnen het gezin probeert hoog te houden werkt ze ook nog twee dagen per week als managementassistente bij de regionale televisiezender RTV MidNed. Waarbij ze vaak met weemoed terug denkt aan haar oude leven als freelance journalist. Ze mist de uitdaging die dat met zich meebracht en vraagt zich steeds vaker af, is dit het nu? Alsof alle stress van het drukke gezin en haar saaie baan zonder de juiste prikkels nog niet zwaar genoeg zijn, laat haar lichaam haar keihard in de steek waardoor schaamte, verlies van zelfvertrouwen en wanhoop om de hoek komen kijken. Ze durft haar zorgen niet met haar vriend te delen.

Op een dag neemt Thom haar mee, even samen genieten zonder dat hun kroost elkaar in de haren vliegt en zonder constant aan te moeten staan. In de middle of nergens kijkt Romee haar ogen uit, ze gaan samen eten in Het Landrestaurant. Te midden van de grote glazen kassen, de kwekerij en de grote moestuin komen de liefdevolle herinneringen aan haar opa en zijn kas weer tot leven. Als kind bracht ze vele uren door bij haar opa en zijn kwekerij waar ze hem hielp met klusjes - een van de weinige plekken waar ze zich echt op haar gemak voelde - haar safe space.

Thom heeft een verrassing voor haar en Romee hoopt dat het een avond om nooit meer te vergeten wordt. Al jaren droomt ze van dat ene moment, trouwen met haar grote liefde en eindelijk mevrouw Griffioen worden. Zou het vanavond eindelijk zover zijn? Het moment is er perfect voor. Tot haar grote teleurstelling blijft de vraag der vragen uit en gaat Thom niet voor haar op zijn knie en zit er iets anders is het kleine vierkante doosje. Zou het er ooit nog van komen?

'Het kasteel van Doornroosje bereiken is een eitje vergeleken bij de worsteling om bij het tuinhuisje te komen dat op dit stuk grond staat.'

Romee krijgt een wel heel bijzonder cadeau en weet niet goed wat ze ermee aan moet? Een volkstuintje op volkstuincomplex De Groene Meander. Dat is toch helemaal niets voor haar? Ze zit nu al helemaal doorheen en tegen een mental breakdown aan, waar moet ze de tijd en energie hier ook nog voor vandaan halen? En dan moet ze ook nog doen alsof ze er blij mee is om niet ondankbaar over te komen. Ze besluit het een kans te geven en neemt zich voor om het project te laten slagen, maar al snel zakt de moed haar in de schoenen en veranderd het idyllische plaatje - dat zich in haar hoofd heeft gevormd - in een ravage. Perceel vierenzestig is een grote woestenij vol onkruid en puin. Tot zover haar droom in de oase van rust.

'Thom, fluister ik, zonder hem aan te kijken, als ik straks kaal ben, blijf je dan nog wel van me houden?'

Ze zet haar schouders eronder en tegen alle verwachting in wordt de moestuin steeds meer haar eigen plekje waar ze zich te midden van alle drukte terug kan trekken. Een welkome afleiding want ze zit niet lekker in haar vel. De mentale wonden uit het verleden dreigen weer opengereten te worden. Een strijd waarvan ze niet weet of ze het nogmaals kan opbrengen om hem aan te gaan. Toch kan ze er niet omheen, het is terug en slaat een gigantische breuk in haar zelfvertrouwen. De angst, stress, over bezorgdheid en haar grote geheim zorgen ervoor dat zij en Thom steeds verder uit elkaar groeien.

Dan komt er slecht nieuws van de gemeente, haar kleine groene stukje geluk dreigt te verdwijnen. Zo’n bijzondere plek mag toch niet verloren gaan? Deze onrechtvaardigheid haalt de journalist in haar naar boven en maakt haar strijdvaardig. Ze maakt zich hard voor het behoud van De Groene Meander. Het verzet plaats Romee en Thom lijnrecht tegenover elkaar. Lukt het Romee om het volkstuincomplex én haar relatie te redden?

'Fuck de voetbal.'

Een verhaal over een moestuin, dat klinkt nou niet direct heel sprankelend of avontuurlijk dacht ik bij het zien van dit boek. Nou heb ik me daar even gigantisch in vergist! Wat heeft Danielle van Helden mij verrast met Rozengeur en regenwater zeg. Wat een heerlijke feelgood roman is dit. Mooi, vermakelijk, hartverwarmend en heel veel diepgang. Het bevat echt alles wat nodig is voor een fijne feelgood. Onderscheidend ook want totaal anders dan standaard. Vol humor, echt het verhaal gaat direct hilarisch van start met herkenbare ongemakkelijke situaties, zo levendig beschreven. De eeuwige strijd met opstandige kleine kinderen en de helse zwemlessen en het gevreesde gat voor het A diploma en de blauwe hoesjes om de schoenen, bring back memories ;-) De ogenschijnlijk perfecte levens van anderen en de bemoeizuchtige moeder brigade.

Realistische goed uitgewerkte verhaallijnen met heel veel diepgang en een unieke insteek die het verhaal laten sprankelen. De moestuin waarbij je alle geuren bijna kan ruiken. Danielle heeft een kwetsbare thema op zeer invoelende wijze door het verhaal heen verweven. Mooie levensechte personages, lieve Romee en de worsteling met Alopecia, een auto immuunziekte waardoor ze last heeft van haarverlies, dat veroorzaakt wordt doordat het lichaam het haar haar als vijand ziet. Iets wat een grote impact heeft op haar leven. Het heeft invloed op haar zelfbeeld waardoor ze steeds onzekerder wordt. Ze durft haar geheim met niemand te delen en uit angst durft ze steeds minder en minder buiten de deur te komen en mee te doen aan activiteiten met het gezin. Haar man, behulpzame Thom met wie ze al twaalf jaar samen is, die niet snapt waarom zijn vrouw zo gestrest is en hem op afstand houdt, ze waren altijd een twee-eenheid. Hun drie jonge kinderen Lente, Cato en Milan, chaos als altijd. Houtenbos, het voetbalmaatje van Thom zonder voornaam. Haar vier jaar jongere nichtje Tatum, bewust alleenstaande moeder van zoontje Sky en cameravrouw, haar tegenpool, Tatum trekt zich niets aan van de mening van anderen en doet wat ze zelf wil. Eigenwijze buurman Jan en zijn trombosebeen. Markante Sjaak Schaamteloos, zijn vrouw Els en haar tuinkabouters en ruige Ryan. Een uniek gezelschap. De groei die ze met zijn allen doormaken is mooi gedaan. Een verhaal over de liefdevolle relatie tussen man en vrouw. Over jaloezie en opgehoopte frustraties. Schoonheid, ideaalbeelden, uiterlijke schijn, verandering, zelfbeeld en zelfacceptatie en gezondheid. Een bijzondere en unieke feelgoodroman waar ik ontzettend van heb genoten. Ik kijk uit naar het vervolg Vlinders en violen.

'Rozengeur en regenwater, unieke hartverwarmende sprankelende feelgood roman. Veelbelovend eerste deel van de Op de volkstuin serie. Fijne mix van humor, kwetsbaarheid en heel veel diepgang. Over schoonheid en zelfacceptatie. Lukt het Romee om het volkstuincomplex én haar relatie te redden? Aanrader!'