Lezersrecensie
'Turken lezen geen krant'
Amber is opgegroeid in een veilige, 'witte' omgeving. Waar de vooroordelen over buitenlanders allemaal voor waar werden aangezien. Emir woont al langer in Nederland dan Amber oud is, maar toch denkt ze bij hun eerste kennismaking vooral aan: 'hij is een Turk, zie je wel'.
Amber en Emir is een boek dat je aan het nadenken zet. Elk gezin heeft eigen uitdagingen, een eigen verleden maar ze mee moeten dealen. Maar wat als twee werelden elkaar raken, soms kort overlappen en dan weer van elkaar vervreemden. Want dat is wat we in dit boek lezen, maar vooral ook voelen. De pijn van verlies, de pijn van beoordeeld worden op je achternaam, maar ook het gevoel van ergens bijhoren, jezelf terugvinden, weer gelukkig zijn.
De titel van het boek trok mij niet gelijk, maar een roman van Eveline Heijnen is voor mij een must-read, vooral na 'De som der delen'. Maar kijk vooral voorbij de titel, achteraf goedgekozen, en ervaar hoe liefde fijn en mooi kan zijn, maar vooral ook lastig en confronterend.
Een dikke 4,5 !
Amber en Emir is een boek dat je aan het nadenken zet. Elk gezin heeft eigen uitdagingen, een eigen verleden maar ze mee moeten dealen. Maar wat als twee werelden elkaar raken, soms kort overlappen en dan weer van elkaar vervreemden. Want dat is wat we in dit boek lezen, maar vooral ook voelen. De pijn van verlies, de pijn van beoordeeld worden op je achternaam, maar ook het gevoel van ergens bijhoren, jezelf terugvinden, weer gelukkig zijn.
De titel van het boek trok mij niet gelijk, maar een roman van Eveline Heijnen is voor mij een must-read, vooral na 'De som der delen'. Maar kijk vooral voorbij de titel, achteraf goedgekozen, en ervaar hoe liefde fijn en mooi kan zijn, maar vooral ook lastig en confronterend.
Een dikke 4,5 !
1
Reageer op deze recensie