Een boek met een mooie, ontroerende boodschap!

Het leven van Horst lijkt doelloos te zijn geworden. Zijn relatie is verbroken, zijn baan is hij kwijt.
Hij slijt zijn dagen op de bank en in bed, liefst met een biertje erbij. De deur komt hij amper uit.
Totdat hij op een dag een nieuwe bovenbuurvrouw krijgt; Lene.
Lene is een jonge, energieke vrouw, een echte spring-in-het-veld en zeker niet verlegen.
Langzaam maar zeker weet zij Horst uit zijn dagelijkse sleur te trekken. Hij ontmoet veel nieuwe mensen uit haar vriendenkring. Hij begint meer dingen te ondernemen, nieuwe dingen te ontdekken en leeft steeds meer op. De deurklink wordt elke dag een stukje minder zwaar...
Als hij op een dag achter het ware verleden van zijn moeder komt, beseft hij: maak je dromen waar. Waar Lene en haar vrienden hem het eerste zetje hebben gegeven om weer te leven, is het zijn moeder die hem de juiste richting wijst.

“Dans, Valentijn, dans!”

Wat een bijzonder mooi debuut van Jacob Tinholt!
Een verhaal met zoveel verschillende lagen. Een serieus verhaal dat je laat nadenken, maar tegelijkertijd ook heerlijke humor bevat. Door de manier van schrijven voel je de ongemakkelijkheid van Horst. Ik heb hem vaak even een knuffel willen geven. Je gaat tijdens het lezen steeds een beetje meer van hem houden.

De uiteindelijke boodschap van het boek is prachtig. De boodschap die zijn moeder voor hem heeft achter gelaten en die hij, lang na haar dood, bij toeval ontdekt. Dat vond ik nog het mooiste stuk in het boek, een brok in mijn keel.
De wind heeft eindelijk het blaadje losgerukt van de tak....