Minder is meer, liefde <3

Lucy Dillon (1974, Engeland) heeft ondertussen al acht romans op haar naam staan. Haar vijfde boek ‘Honderd stukjes van mij’ is vertaald in het Nederlands en wordt geleden in binnen- en buitenland.

In Honderd stukjes van mij maken we kennis met de hoofdpersoon Gina Bellamy. Gina is recent gescheiden van Stuart en haar borstkanker is in remissie. Haar leven staat op zijn kop en ze besluit dan ook om het roer drastisch om te gooien. Ze verhuist naar een klein flatje waar alle wanden tot het plafond aan toe zijn volgestapeld met verhuisdozen. Zo kan Gina niet leven en begint met uitzoeken van haar spullen. Ze mag van zichzelf maar honderd dingen bewaren. Orde in haar leven, wat past in mijn nieuwe leven en wat laat ik achter me. Hierdoor hoopt ze ook meer ruimte in haar hoofd te krijgen.

Daarnaast krijgt Gina veel hulp van haar beste vriendin Naomi. Zij geeft Gina af en toe een schop onder haar kont in de goede richting. Ook Nick heeft een positieve invloed op Gina. Hij is de eigenaar van het te renoveren huis waar Gina zorgt voor onder andere de aanvraag van de vergunningen. Ondertussen wordt Gina verliefd op hem, maar Nick heeft al een relatie met Amanda. Zij zit veel voor haar werk in het buitenland. Dit maakt het allemaal nog ingewikkelder. Zeker ook wanneer blijkt dat Stuart wel verder is gegaan met zijn leven en getrouwd is en kinderen heeft. Krijgt Gina het uiteindelijk voor elkaar om te kiezen voor een eigen toekomst, of blijft ze hangen in het verleden?

Dillon heeft met deze roman weer een mooi verhaal op papier gezet. Al moet het verhaal wel echt op gang komen. Elk hoofdstuk begint met een van de honderd dingen die Gina van zichzelf mag bewaren. Hierdoor blik je terug in het verleden waarna het verhaal in het heden weer verder gaat. Bij het verhuizen en de nieuwe beginfase van Gina haar leven wordt echter erg lang stil gestaan. Tevens vormen de ‘opruiming’ van haar leven en de renovatie van het huis een mooi geheel. Van een puinhoop wordt orde en iets moois gecreëerd.

Wanneer Gina weer meer structuur in haar leven begint te krijgen, krijgt het verhaal zelf ook meer vaart. De verschillende verhaallijnen komen bij elkaar en de boodschap die Dillon probeert mee te geven krijgt vorm: ‘Minder is meer’. Met minder dingen in je leven wordt je leven uiteindelijk waardevoller. Dit komt in het begin echter niet helemaal naar voren door de langdradige hoofdstukken.

De laatste paar hoofdstukken maken het moeizame begin echter meer dan goed. De verschillende bij personages geven Gina de steun die ze nodig heeft om haar leven weer op orde te krijgen. Zowel op gebied van de liefde als in haar relatie met haar moeder.