Misverstand met een mooi einde

In Misverstand in de Urban jungle, deel twee in de feelgood reeks van Lis Lucassen, maken we kennis met Amelia. In deel één, Misverstand in de middle of nowhere, verhuist Dorothee van Amsterdam naar de Achterhoek. Amelia speelt hierin maar een kleine rol en ook niet zo’n beste rol. Lis Lucassen geeft Amelia in Misverstand in de Urban Jungle echter een volledig ander beeld. Zo blijkt dat Amelia in haar leven al een boel heeft meegemaakt, van een tienerzwangerschap tot volledig onder de plak zitten bij je ouders terwijl je de dertig al gepasseerd bent. Hier gaat Amelia verandering in brengen en kiest eindelijk voor zichzelf. Ze krijgt de kans om naar Amsterdam te verhuizen, vindt een leuke baan bij de bibliotheek en sluit nieuwe vriendschappen.

Lis Lucassen heeft net zoals in deel één weer een heerlijke feelgood geschreven. Door de beeldende vlotte schrijfstijl word je al snel het verhaal in gezogen en kun je het eigenlijk niet meer wegleggen. Het is leuk om eenDaarnaast bevat het verhaal de nodige dosis humor, waardoor je met regelmaat in jezelf zit te lachen. Neem nou bijvoorbeeld de bijnamen die Amelia heeft voor het hondje van de buurman: frankenstein, lelijk ding, lelijk monster of gewoon onnozel beest. Blijkt hij Dushi te heten.

Het is geen oppervlakkige feelgood waarin weinig gebeurd, Lucassen heeft ook diepgang aangebracht in het verhaal wat net dat extraatje geeft. Familie, vriendschap en verliefdheid zijn verweven met elkaar en zorgen uiteindelijk na de nodige hobbels tot een mooi einde.