Wat een prachtig meeslepend verhaal, het lijkt wel waargebeurd

Dochter van het moeras,geschreven door Karen Dionne. Zij leefde jarenlang met haar man in de wildernis waar dit boek zich afspeelt. Het boek lijkt meer op een spannende biografie dan op een zinderende thriller. Maar dat neemt niet weg dat het lezen zeker de moeite waard is.
Lezen in dit boek is een ontdekking van een ander soort leven op deze planeet. Een leven in afzondering in het moeras.

Lukt het Helena haar vader te vinden voordat hij haar vindt? De flashback maken je zo nieuwsgierig naar de ontsnapping uit het moerasgebied.
Het verhaal vertelt door Helena, de ik persoon, geboren omdat haar vader haar moeder heeft ontvoerd en verkracht. Ze wonen als gezin diep in het moerasgebied, Upper Peninsula in Michigan. Helena wordt geboren als haar moeder bijna 17 jaar is. Ze leven van de dingen die de natuur te bieden heeft. Haar moeder houdt zich voornamelijk bezig met het maken van kleren van huid van dieren. Haar vader is overdag bezig met het zetten van vallen en het jagen op dieren. Helena leert al gauw het vak van haar vader. Dat is ook wat haar aantrekt. Ze adoreert haar vader, hij is haar alles, hij leert haar jagen en kijken naar minuscule aanwijzingen die bijna niet te zien zijn .

Als je niet weet hoe het normaal hoort te gaan dan is het moeilijk te begrijpen dat er iets niet in orde is. Hierdoor ziet ze pas later dat de situatie thuis niet zo is zoals het misschien wel hoort te zijn. Helena begint dit te zien als haar vader haar moeder probeert te verdrinken. Op dat moment ziet ze haar vader met andere ogen en weet ze waartoe hij in staat is.

Het boek neemt je mee, door flashbacks, in het leven van het moerasgebied. Helena heeft na haar ontsnapping uit het moerasgebied een zelfstandig leven opgebouwd met Stephen en hun twee dochters. Als ze voor de radio hoort dat haar vader is ontsnapt uit de gevangenis weet ze dat zij de enige is die haar vader kan vinden. Ze kent hem zo goed dat ze weet waar hij in het moerasgebied is, en zij kent de weg. Stephen en de kinderen vertrekken naar zijn ouders. Helena gaat met wapens en de hond op zoek naar haar vader. Tijdens die tocht haalt ze herinneringen op aan haar jeugd en opvoeding. En zo lees je verder naar het moment van de ontsnapping uit het moeras. Je leert Helena kennen, waarom ze zo is geworden. En je leert haar vader kennen.

‘Het geweer was op mijn gericht. Hij schoot nog een keer. Weer een waarschuwingsschot, want als mijn vader me had willen raken had hij dat wel gedaan.’

Een tocht door het moerasgebied die meer levens kost dan nodig is. Met gevaar voor haar leven, het leven van haar man en dochters, zoekt ze naar de bijna onzichtbare sporen in het moeras die haar vader heeft achtergelaten.

De filmrechten van dit boek zijn al verkocht….ik denk dat het genoeg zegt.